Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

pronuntiatio

Hasło w cytatach: pronunciatio, prōnuntiātio, pronuntiatione
Język: łaciński
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

A Triplex est elementi huius vis et pronunciatio, quod in aliis linguis non temere occurrit.

De litteris earumque potestate et pronunciatione.

Wymawiánie. Pronuntiatio Cic.| Pronuntiatus us, Gell. Profatus us, Gell. voces ipso profatu insuaves. ἡ προφορὰ [hē prophorà], ἐκφορὰ [ekphorà], ἐπεκφορὰ [epekphorà] : ἡ ὑπόκρισις [hē hypókrisis] Pronuntiatio Oratoria.

Wyrzéczenie, wymowięnie, mowá, to co się mowi. Effatum, enuntiatum, quicquid enuntiatur: enuntiatio omnis aut vera aut falsa. Pronuntiatum: omne pronuntiatum aut verum aut falsum est. τὸ ἀξίωμα [tò axíōma] Cicer. Pronuntiatio Cicer. Re & existimatione iam, lege & pronuntiatione nondum condemnatus. ἡ ἀπόφασις [hē apóphasis], ἀπόφανσις [apóphansis] : τὸ ἀποφαντ[ικόν] [tò apophantikón] : ὁ ἀποφαντικὸς λóγos [ho apophantikòs lógos].

Prōnuntiātio. Wymawiánie 1. Wyrok 1. Wyrzéczenie 1. Sentencja 2.

Adverbia Polonica in E à Nominibus neutris similibus, differunt puncto superposito & pronuntiatione ut & Latina. Ostrzé. Adverbium. Ostrze. Nomen. [...] vide infrà Puncta.

A itaque triplicem habet pronunciationem.

De literis earumque pronunciatione.