Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimek
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: zaimki
Język: polski
Geneza: łac. pronomen
Dział: Fleksja (współcześnie)
EJO 1999, s. 654 Definicja współczesna

Zaimek. Klasa wyrażeń uznawanych wprawdzie za odrębną część mowy, ale z zastrzeżeniem, ze jest to część mowy wyróżniana na podstawie innych kryteriów niż rzeczownik, przymiotnik, czasownik czy przysłówek

Cytaty

PolTerm/1921, s. 90

Zaimek. Zaimki rzeczowne, przymiotne i przysłowne. Zaimki odpowiednikowe. Zaimki osobowe, zwrotne, dzierżawcze, wskazujące, względne, pytające i nieokreślone.

ŁośFl/1923, s. 248

Według deklinacyj odmieniają się imiona, imiesłowy i zaimki; według konjugacyj — czasowniki. Głównych deklinacyj jest dwie: imienna i zaimkowa z 7 przypadkami, które nazywamy: mianownik (M.), wołacz (W.), biernik (B.), dopełniacz (D.), celownik (C.), narzędnik (N.), miejscownik (Ms.). Liczby oznaczamy: pojedyncza (l. poj). mnoga (l. mn.), podwójna (l. podw.); rodzaje: męski (r. m.), żeński (r. ż.), nijaki (r. n.).

ŁośFl/1923, s. 263

Zaimki odróżniające rodzaj. § 52. Odróżniamy śród nich utworzone od tematów twardych i utworzone od tematów miękkich; prapolską deklinację łatwo można odtworzyć drogą metody porównawczej; jako wzór bierzemy zaimek wskazujący tъ oraz zaimek jь; na miejscu tych form w najdawniejszej polszczyźnie mamy formy złożone z przyrostkiem -nъ [...].

Powiązane terminy