Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus dativus
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: dativus, dativus casus
Język: łaciński
Dział: Części mowy (współcześnie)
EJO 1999, 108 Definicja współczesna

Przypadek zaliczany w językoznawstwie ie. do konkretnych, wskazujący prymarnie na przedmiot, ku któremu jest skierowana czynność.

Cytaty

Kn/1643 (I wyd. 1621), s. 1021 Definicja

Sunt autem sex casus. 1. Nominativus, [...] 3. Dativus casus. Commendativus, Priscia. Dandi casus, Varro. Tertius casus Recentioribus. Dawániu służący.

Malcz/1687, s. 4

Wie viel sind Casus? Sechs. Nominativus, Genitivus, Dativus, Accusativus, Vocativus, und Ablativus.

[Ile jest przypadków? Sześć. Nominativus, genitivus, dativus, accusativus, vocativus i ablativus.]
Malcz/1687, s. 48

Welche Praepositiones dienen dem Genitivo? [...] Welche Praepositiones dienen dem Dativo?

[Które przyimki służą dopełniaczowi? [...] Które przyimki służą celownikowi?]
Fook/1768, s. 8 (7-8)

Les Cas sont les changements de la terminaison des Noms. On veut que les Cas soient au nombre de six; Nominatif, Génitif, Datif, Accusatif, Vocatif, et Ablatif.

[...]

Casus czyli spadki Imion, są odmiany końca słow. Liczy się ich sześć: Nominativus, mianujący, Genitivus, rodzący, Dativus, dający, Accusativus, oskarżający, Vocativus, wzywający, Ablativus, odbierający.

Powiązane terminy