Cytaty 10 poz.  Oż 1883     O niezmiernem bogactwie, piękności brzmień mowy Sł. Polskiej. Zdania najpoważniejszych badaczów polskich i obcych   

Brodziński Kaz. [Kazimierz]. powiada: "[...] Szymonowić S. w Sielance swojej, dzwięczność i piękność mowy tak porównał i odmalował [...]".

Szopowicz Fr. [Franciszek] powiada: "Tak się wymawia jak się pisze".

Malinowski Fr. Kdz [Franciszek] powiada: "Trzeba bowiem wiedzieć, że [...] że tedy urządziwszy gramatyczne abecadło na mądrej zasadzie Kdza Zaborowskiego dla tych dwóch języków: polskiego i starosławiańskiego, mamy zarazem gramatyczne abecadło wystarczające dla każdego jinnego sławiańskiego języka, zwłaszcza gdy się pisze gramatykę porównawczą".

Malinowski Fr. Kdz [Franciszek] powiada: "Trzeba bowiem wiedzieć, że ze wszystkich dziś żyjących języków pobratymczych, sam tylko nasz język polski poszczycić się może wszechsławiańską fonetyką (głosownią)".

Malinowski Fr. Kdz [Franciszek] powiada: "Trzeba bowiem wiedzieć, że ze wszystkich dziś żyjących języków pobratymczych, sam tylko nasz język polski poszczycić się może wszechsławiańską fonetyką (głosownią)".

Kopczyński O. [Onufry] "Zadziwmy się rozumowi temu w rodzajowaniu Imion, co samo i w jinszych częściach obaczymy mowy".

Autor Uwag nad Kwest. Jęz. w Szk. i Uniw. Galic. i Krak. osnowane na liście odręcz. Jego C. K. A. M. z dnia 20 pazd. 1860 r. Napisano dnia 31 pazd. Kraków, str. 26 i 27 trafnie porównywa i ocenia. [...] "Niech atoli wiedzą, że i to co tu powiedzieliśmy o duchu i bogactwie języka naszego, to już uznanem jest niedopiero, przez celnych w Niemczech filologów znawców: niech wiedzą, że w książce nie podejrzanej o stronnicą przychylność dzisiejszym naszym życzeniom, bo w książce "Ueber den Geist der polnischen Sprache" już przed 60cią laty wydanej, toż samo wielce uczony filolog Kaulfuss nie tylko powiedział, lecz i obszernie udowodnił".

Andraszek Edm. Kdz [Edmund] powiada. "Przy takiej obfitości języka polskiego, a niedostatku łacińskiego, udano się do jimiesłowów, które gdy nie mają przy sobie przypadku drugiego, kładą się w rodzaju nijakim, jak rzeczowniki i nabywają się jimiesłowami osobliwemi (gerundia); gdy zaś mają przy sobie przypadek drugi, są jimiesłowami zwyczajnemi (participia)".

Pisarze. Bibl. War. Tom I str. 108 w dopisku powiadają. "[...] Dopiero utwierdzenie języka pismem, podnosi go, proces przetwarzający, wciela język we formy oznaczone; lecz tylko gdy ustali się nauka języka w kraju".

Medzofanti (Mezzofanti) Józef Kardynał Ital. "Język polski ma wszystkie narzędzia i sposoby mowy ludzkiej; czego w jinnych brakuje, to w polskim się znajduje; jest najjędrniejszym, najzdolniejszym".