Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

Cytaty 121 poz. • Strona 4 z 7  Duch 1699  Część druga. O częściach dyskursu  

Imioná [...] przydatne, ktore się nie kończą literą e, máją dwie terminácye, żeby znáć jákiego są rodzáju.

Deklinácye lub Przemiány Imion przez spadki.

Przydátne Imiona deklinują się i kompárują.

Namiestnictwo jest część mowy, ktorej, w[y]strzegając się częstego powtárzánia Imion, záżywamy miásto samych Imion.

Namiestnictwá relácyą mające, álbo relativa te są [...]. Qui, lequel, ktory, co [...]. Qui, laquelle, ktora, co.

Słowo, lub verbum [...] eksprymuje i wyraża wszystkie ákćye, co się mogą czynić, jáko to aimer, kocháć [...]. Jest álbo w czásu (!) teraźniejszym, álbo w przeszłym, álbo w przyszłym.

Konjugacya słow jest złożona ze czterech części, to jest sposobow, czásow, osob, i liczby.

Konjugacya słow jest złożona ze czterech części, to jest sposobow, czásow, osob, i liczby.

Konjugacya słow jest złożona ze czterech części, to jest sposobow, czásow, osob, i liczby.

Odmienność czásu zowie się po Gramátycku Konjugácya.

Konjugacya słow jest złożona ze czterech części, to jest sposobow, czásow, osob, i liczby.

Słowo, lub verbum [...] eksprymuje i wyraża wszystkie ákćye, co się mogą czynić, jáko to aimer, kocháć [...]. Jest álbo w czásu (!) teraźniejszym, álbo w przeszłym, álbo w przyszłym.

Des Verbes & de leurs conjugaisons. O słowách i ich Konjugacyách.

Sposob jest termin Gramátycki, ktorego záżywają żeby znáć jákim sposobem może co czynić [...]. Sposoby zowią się.

Skazujący, rozkazujący, żądający, przyłączájący, niedeterminujący, lub nieograniczony.

Indicativus, imperativus, optativus, subjunctivus, infinitivus.

Indicatif, impératif, optatif, subjonctif, infinitif.

Rozkazujący sposob znáczy ákcyą słowa rozkazując, álbo zákazując. v. g. chante, śpiewaj [ʃpiewaj].

Skazujący sposob pokazuje kiedy się ákcya staje, czyli w czásu [!] teraźniejszym, czyli w przeszłym, czyli w przyszłym v. g. Je chante, śpiewam [ʃpiewam], j'ai chanté, śpiewałem [ʃpiewałem], je chanterai, będę śpiewał [będę ʃpiewał].

Żądájący sposob wyrázi ákcyą słowá żądániem lub życzeniem. v. g. Plût à Dieu que j'eusse cinquante mille livres de rente, j'irois volontiers à Rome, Bodajbym miał pięćdziesiąt tysięcy intraty, tobym chętnie do Rzymu pojechał.

Sposoby zowią się.

Skazujący, rozkazujący, żądający, przyłączájący, niedeterminujący, lub nieograniczony.

Indicativus, imperativus, optativus, subjunctivus, infinitivus.

Indicatif, impératif, optatif, subjonctif, infinitif.

Sposoby zowią się.

Skazujący, rozkazujący, żądający, przyłączájący, niedeterminujący, lub nieograniczony.

Indicativus, imperativus, optativus, subjunctivus, infinitivus.

Indicatif, impératif, optatif, subjonctif, infinitif.

Sposoby zowią się.

Skazujący, rozkazujący, żądający, przyłączájący, niedeterminujący, lub nieograniczony.

Indicativus, imperativus, optativus, subjunctivus, infinitivus.

Indicatif, impératif, optatif, subjonctif, infinitif.

Sposoby zowią się.

Skazujący, rozkazujący, żądający, przyłączájący, niedeterminujący, lub nieograniczony.

Indicativus, imperativus, optativus, subjunctivus, infinitivus.

Indicatif, impératif, optatif, subjonctif, infinitif.