of grammatical terms online
Quotations 15 557 items • Page 778 of 778
Okolicznik celu, który odpowiada na pytania po co? na co? w jakim celu? [...]. Okolicznik celu wyraża się wyrażeniem przyimkowym, bezokolicznikiem i zaimkiem przysłownym.
Zdanie złożone współrzędnie [...], w którym oba zdania określają się obustronnie i wzajemnie. Cała treść jednego zdania nabiera właściwego znaczenia w zestawieniu z całą treścią drugiego zdania na tle daen podstawy zespolenia; np. dwie treści równoczesne, dwie treści przeciwstawne, dwie treści upoważniające do wyrozumowania wniosku, iż jedna wypływa z drugiej itp.
Zdanie złożone podrzędnie [...], w którym między zdaniami zachodzi taki stosunek, jak między dwoma członami każdego związku w zdaniu pojedynczym: jedno jest nadrzędne, określone, drugie podrzędne, określające. Zdanie podrzędne, jako całość, nawiązuje bezpośrednio do jakiejś jednej tylko części zdania nadrzędnego, co się formalnie uwydatnia w tym, że ze stanowiska zdania nadrzędnego można o całość treści zdania podrzędnego zapytać tak, jak o podmiot, orzecznik lub różne określenia zdania pojedynczego.
Zdanie podrzędne odpowiada na pytanie kto? o podmiot [...]. Zdanie podrzędne podmiotowe łączy się ze zdaniem nadrzędnym, w którym występują takie wyrazy, jak prawda, nieprawda, fałsz, zdaje się, widać, słychać, wiadomo, oczywista [...]. Zdanie podmiotowe może być a) względne[...], b) spójnikowe [...], c) bezspójnikowe.
Zdanie podrzędne orzecznikowe odpowiada na pytania, któremi pytamy o orzecznik, mianowicie: kim jest? czym jest? jaki jest? który jest? czyj jest? W zdaniu nadrzędnym występuje odpowiednik w postaci stosownego przypadka zaimków ten, taki [...]. Zdanie orzecznikowe, rzadko zresztą używane, może być a) względne [...], b) spójnikowe.
W żywej mowie, zwłaszcza pod wpływem wzmożonego uczucia wypowiadamy się nieraz w nie uporządkowanych logicznie całościach. [...] Tego rodzaju utwór składniowy można nazwać luźną grupą wielozdaniową.
ALFABET—ALFABETUL
Intre alfabetul polon și cel român sunt oarecari diferențe. In limba polonă există câteva litere, cari nu există în limba română. Afară de aceasta unele litere în limba polonă se citesc altfel, decât în limba română.
RODZAJE—GENURILE
In limba polonă sunt trei genuri: masculin, femenin și neutru.
LICZEBNIK—NUMERALUL
Cardinale Ordinale
1.jeden pierwszy
CZASOWNIK—VERBUL
Indicativul
Prezent
ja jestem — eu sunt [...]
RZECZOWNIK—SUBSTANTIVUL
In limba polonă substantivele sunt de trei genuri: masculin, femenin și neutru. Ele au numărul singular și plural și se declină în 7 cazuri.
PRZYMIOTNIK—ADJECTIVUL
Gradele de comparație.
Adjectivele au 3 grade de comparație: równy (pozitiv), wyższy (comparativ), najwyższy (superlativ).
PRZYMIOTNIK—ADJECTIVUL
Gradele de comparație.
Adjectivele au 3 grade de comparație: równy (pozitiv), wyższy (comparativ), najwyższy (superlativ).
PRZYMIOTNIK—ADJECTIVUL
Gradele de comparație.
Adjectivele au 3 grade de comparație: równy (pozitiv), wyższy (comparativ), najwyższy (superlativ).
PRZYMIOTNIK—ADJECTIVUL
Gradele de comparație.
Adjectivele au 3 grade de comparație: równy (pozitiv), wyższy (comparativ), najwyższy (superlativ).
PRZYSŁÓWEK—ADVERBUL
Adverbul servește pentru determinarea locului (blisko — aproape), timpului (dawno — de mult), și modului (łatwo — ușor).
ZAIMEK—PRONUMELE
Pronumele se împarte în mai multe grupe: personale (osobowe), ja (eu); demonstrative (wskazujące): ten (acesta), possesive (dzierżawcze), mój (al meu), reflexive și interogative (względne i pytające), który (care), nehotărîte (nieokreślone), żaden (nici unul).