Historical Dictionary
of Grammatical Terms online

język

Language: polski
Etymology: psł. *ęzykъ
Area: Teoria języka (Today)
  • O samogłoskach. O znamionach nad samogłoskami (J. Mroziński): Rozp/1830
  • Przypisy do grammatyki na klasę III: Kop/1783
  • Rozdział VII. O czytaniu książek: Kop/1783
  • Spis rzeczy i wyrazów: Rozp/1830
EJO 1999, s. 269 Contemporary definition

Język. 1. System znaków (prymarnie dźwiękowych, wtórnie pisanych) służący do porozumiewania się w obrębie danej społeczności, jęz. jest tworem społecznym, tj. wspólnym wszystkim członkom danej społeczności (nazywanej społecznością językową) w przeciwnym bowiem wypadku niemożliwe byłoby porozumienie.

Quotations

W przeciągu Grammatyki, nauczyliśmy się pod ilą i jakiémi względami uwáżać mámy słowa: czytanié xiążek, pod témi względami czynioné, nauczy nás języka, do którego uwági Grammatyczné przewodnikiém tylko nazwać się mogą.

Nasz język wielkiém jest świadectwém téj práwdy, że ludzie do mowy swojéj brali głosy postrzeżoné w dźwięku rzeczy.

Lecz Polakom umiejącym własny tylko swój język, trudnąby rzeczą było dać wyobrażenie o prozodyi.

Mogłem zupełnie pominąć dawne podwajane, czyli tak zwane długie samogłoski, bo my tu rozważamy język żyjący, nie zaś język który przestał być w używaniu.

JĘZYK; trzeba być ostróżnym w jego łagodzeniu, 334, 342. Czy ogładzenie języka zawisło tak że od pisowni, 351.