dwukropek

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Kop/1778
• Kop/1780
• Kop/1783
• Kop/1785
• Gott/1787
• Gott/1794
• Szum/1809
• DwBg/1813
• Prz/1816
• Kop/1817
• Jak/1823
• Mucz/1825
• Bor/1830
• Rozp/1830
• Marc/1833
• Sier/1838
• Rew/1845
• Desz/1846
• Br/1848
• Such/1849
• Kurh/1852
• Morz/1857
• Gr/1861
• Łaz/1861
• SWil/1861
• Mał/1863
• Kam/1870
• Czep/1871–1872
• Lerc/1877
• Malecz/1882
• Oż/1883
• Jes/1886
• Grub/1891
• Uchw.AU/1891
• Kras/1897
• SW/1900-1927
• Łoś/1918
• Kon/1920
• ZwO/1924
• Dor/1958–1969

Po piérwszéj połowie okrésu, nazwanéj prothasis, kładzie się śrzednik (lubo niektórzy Pisarze kłaść w tém miejscu zwykli dwukropek) i jest znakiém myśli zawieszonéj, którá drugą okrésu częścią nazwaną apodosis, dopełniać się zwykła.

Daléj, z powszechnéj przestrogi Kwintyliiana o potrzebie i użyciu téj nauki o Znamionach Pisarskich; pokazuję w szczególności, jaki przestanek i urábianie głosu má być na Przecinku, Dwukropku, Śrzedniku, Kropce.

Colon, duo puncta dwukropek.

Colon, dwukropek.

Takich Czert rachuje się w Polszczyźnie 10: 1) Przecinek (,), 2) Kropka (.), 3) Dwukropek (:), 4) Średnik (;), 5) Zapytnik (?), 6) Wykrzyknik (!), 7) Połącznik (-), 8) Nawias ( ), 9) Cudzosłow („), 10) Odsyłka (⁕) lub (a) lub (1) z pomnażaniem gwiazdek, albo przybieraniem dalszych głosek lub czyseł według dalszej potrzeby.

[...] Dwukropek pisze się naprzód w ciągu okresu, gdzie jest myśl zupełna, a z następną myślą nie jest spójnikiem złączona […].

Ostrzegają najprzód, że myśl, którą zamykają, jest zapytaniem lub wykrzyknieniem; przytém zaś zastępują albo kropkę, albo dwukropek, albo średnik, albo nakoniec przecinek.

Znamiona przestankowe. Przecinek (,); znak przestanku małego i równo przeciętego głosu. Srednik (;); znaczy przestanek większy podniesionego i zawieszonego głosu. Dwukropek (:); znaczy przestanek jeszcze większy nieco spusczonego głosu. Kropka (.); znaczy przestanek największy gdy głos spusczony zupełnie ustaje. Znak wykrzyknienia (!); kładzie się po wyrazach mających się wymawiać wyższym i mocniejszym głosem. Znak pytania (?); pokazuje, iż głos podniesiony ma być niejako zakręcony. Znak zamilczenia (.....); kładzie się w miejscu wyrazów opusczonych. Ustęp; jest-to miesce próżne w pismie między końcem linii poprzedzającej, a początkiem następującej. Dyktując mówi się, Od ustępu. Oddzielnik (—);-znak pospolicie kładący się abo zamiast od Ustępu, między frazą zupełnie skończoną a nowozaczynającą się, lub też dla niepowtarzania wyrazu wyżej położonego. Paragraf (§); znak oddziału w pismie.

§. 2. Znaki pisarskie.

Znokay rasztu ira tie, kurie diadas terp żodziu: lenkiszkay wadynas:

Przecinek (,) Mażas perstojams skaytyme. [...]

Dwukropek (:) Da didesnis.

Dwukropek, znak przestanku także większego.

Nareszcie liczne trafiają się błędy w opuszczaniu lub nienależytém pisaniu znaków przestankowych; tu rzeczywista zachodzi trudność, zwłaszcza w używaniu średnika i dwukropka, z których pierwszy używa się niekiedy zamiast przecinka, o czém ma być wyłożona nauka dopiéro aż w ostatniéj części Grammatyki.

Wszystkie znaki pisarskie na trzy klassy podzielić możemy:

1.na znaki uczucia (affektu): wykrzyknik (!) i znak zapytania (?).

2.na znaki rozłącznych wyobrażeń: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:) kropka (.) znaki opuszczonych wyrazów (:::::) nawias ( ) znak rozłączny (-) znaki innéj osoby mówiącej (=||).

3.na znaki wskazujące przypadkową okoliczność: łącznik (-) apostrof (‘) czyli wyrzutnik, cudzysłów („ “).

P. Kiedy używa się głosek wielkich? O. Głosek wielkich używa się na początku pisma, po punkcie, znaku zapytania, dwukropku i wykrzykniku. Nazwiska osób, wyraz godność oznaczające, nazwiska krajów, miast, wsi, rzek, piszą się także wielkiemi głoskami [...].

Dwukropek, pka, lm. pki, m. gram. dwie kropki (znak pisarski), duopunkta.

Znaki przestankowe są: kropka (.), przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:), znak pytania (?), znak wykrzyknięcia (!), zwrotnik (—), kropki czyli myślnik [...], nawias ( ), przytocznik („ “) i łącznik (- albo ,,).

[…] Dwukropek kładzie się: 1). Aby rozdzielić członki spoju zdań, którego poprzednik jest większéj objętości, i już przecinek w sobie zawiera […]. 2). Kładzie się dwukropek między poprzednikiem a następnikiem okresu stosunku podrzędnego 3). Kładzie się dwukropek przy zwrocie myśli czyli przejściu od jednego wyobrażenia do drugiego, tudzież między zdaniami, które zawierają w sobie jakieś porównanie albo stosunek podobny do porównania [...]. 4). Gdy po skończonym zdaniu następuje inne, które wyjaśnienie, rozwinienie, wyłuszczenie lub przyczynę poprzedzającego zawiera [...]. 5). Przed zdaniem zawierającym wniosek wyprowadzony ze zdań poprzednich, kładziemy dwukropek [...]. 6). Kładziemy dwukropek, gdy na następujące słowa lub zdanie chcemy zwrócić uwagę czytelnika [...].

W środku zdania pierwotnego nie kładziemy żadnego znaku przestankowego, ponieważ przecinek, średnik i dwukropek służą tylko do oddzielania jednego zdania od drugiego i dla tego tylko w zdaniu złożoném używać się mogą, n. p. Róża pachnie. Czas upływa.

[…] Przestanki w mowie oznaczają się w piśmie znakami pisarskiemi, z których używańsze są: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:), punkt (.), znak zapytania (?), znak wykrzyknienia (!).

Znaki pisarskie. 1. Przecinek , 2. Średnik ; 3. Dwukropek : 4. Kropka . 5. Pytajnik ? 6. Wykrzyknik ! 7. Myślnik — 8. Domyślnik .... 9. Nawias () [] 10. Cudzysłów „“ 11. Łącznik - 12. Odsyłacz ) a) ) i t. p.

Po dłuższych zaś i zawilszych zdaniach, w których potrzeba dłuższego nieco wypoczynku i zebrania myśli, kładziemy średnik albo dwukropek. Dwukropek kładzie się mianowicie wtenczas tylko, kiedy następuje zdanie, będące szczególnem wyjaśnieniem albo wnioskiem poprzedniego.

Знаки препинанія суть: 1) Запятая, przecinek (,). 2) Точка съ запятой, średnik (;). 3) Двоеточіе, dwukropek (:). 4) Точка, kropka (.), 5) Многоточіе, kilka kropek (....). 6) Знакъ восклицательный, wykrzyknik (!). 7) Знакъ вопросительный, znak pytania (?). 8) Черта или тире, pauza (–). 9) Скобки или знакъ вмѣстительный, nawias ( ). 10) Двузапятая или кавычки, cudzysłów („ ”).

Piszemy wielką literą: a) Wyraz początkowy każdego okresu, a więc zawsze po kropce, albo też i po dwukropku, mianowicie przed przytoczeniem cudzego tekstu oraz przy wyliczeniach kategorycznych (jak w tym właśnie ustępie); w poezyi początek każdego wiersza.

Piszemy wielką literą: a) Początek każdego zdania (po kropce i dwukropku) a w poezyi każdego wiersza [...].

[...] Średnik, dwukropek, wykrzyknik i inne-są to znaki podrzędne, poniekąd dowolne, które często mogą być zastąpione przez znaki główne.

Jeżeli współrzędne członki dodatkowe stanowią szereg wyliczenia, zwłaszcza z poprzedzającym wyrazem wszystko lub innym, obejmującym całość wyliczonych członków, to przed niemi kładzie się dwukropek [...].

Kropka, i, lm. i [...] 2. drobna plamka, punkt, punkcik [...] K. w piśmie. K, jako znak mnożenia. K. pisarska = a) punkt; b) X znak akcentu. Położyć kropkę na końcu zdania. Dwie kropki (= dwukropek). Kropki (= kilka kropek, oznaczających przerwanie ciągu myśli). Kłaść po kropkach kropki. Słow. Po kropkach piszę dalej. Słow. K. nad literą.

Średnik, a, lm. i, X Śrzednik [...] 2. a. Medjanota znak pisarski oznaczający przestanek większy od przestanku oznaczonego przez przecinek, a mniejszy od przestanku oznaczonego przez dwukropek.

Wielkie i małe litery. Imiona własne [...] piszemy dużą literą np. Jan Kochanowski. [...] Zaczynamy pismo od wielkiej litery, od której też rozpoczynamy zdanie po kropce a także po dwukropku.

Znaki pisarskie

(Signaes graphicos — Pontuação) [...]

Dwukropek : Dois pontos [...].