Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

znak ortograficzny
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: znak, znaki ortograficzne, znáki ortograficzne
Język: polski
Dział: Pisownia (współcześnie)

Cytaty

Kon/1759, s. 2 Definicja

O Znákach Ortograficznych. P. Które są znáki ortograficzne, i jak się piszą? O. Comma pisze się tak -- , Media nota tak -- ; Duo puncta -- : Punctum albo periodus tak -- . Exclamationis nota tak -- ! Interrogationis nota tak -- ? Parenthesis tak -- (: :). Signum divisionis, kiedy część jákiego słowa syllaby przenosi się ná drugi wiersz tak -- P. Wiele jest akcentow? O. Trzy: Accentus acutus, accentus gravis, accentus circumflexus. P. Jak się każdy z nich pisze? O. Accentus acutus piszę się tak -- á Accentus gravis tak -- è Accentus circumflexus tak -- û P. Czy koniecznie potrzebne jest używánie tych akcentow w Ortografii Łacińskiej? O. Nie koniecznie, ponieważ to od zwyczaju najbardziej zawisło, á teraz pospolicie bez żadnego z tych akcentow piszą i drukują.

Gott/1766, s. 9

Znaki ortograficzne w Niemieckim Ięzyku. 1mo. generalne są te: , ; : . ? ! () - 2do. osobliwe w druku są te ä, ö, ü, b', zamiast be, m [na górze pozioma kreska], n [na górze pozioma kreska], zamiast m, n, u. zamiast und.

SzyGram/1767 , s. 6

P. Wiele jest części Grammatyki? [...] P. Czego ktora naucza? O. Ortografia uczy litery dobrze wymawiać, i bez błędow [skreślone: ze znakami ortograficznemi] z kryskami i innemi znakami pisać.

SzyGram/1767 , s. 58 Definicja

ROZDZIAŁ III. O Znakach Ortograficznych i ich używaniu. § I. Znaki Ortograficzne. P. Co to są Znaki Ortograficzne? O. Są pewne kreski lub kropki, ktore się nie już nad literami jak akcenta, lecz między syllabami, słowami, po albo przy całym sensie kładą.

SzyPocz/1770, s. 25 Definicja

Znaki Ortograficzne są pewne krèski lub kropki, ktore się, nie już nad literami, jak akcenta, lecz między słowami, lub przy zawartym jakim sensie kładą.

Szum/1809, s. 15

O znakach pisownych (ortograficznych).

Szum/1809, s. 190

Pauzy, czyli przestanki, stosownie do znaków ortograficznych w Grammatyce na K. 15. wyliczonych, podobnież zachowywać należy; bez tego rzecz byłaby ciemną i i niezrozumiałą.

SkorM/1828, s. 5
  1. Prawidło. (।) Znamie to zwykło się kłaść jako znak oddzielności wiersza [...] a w prozie na końcu periodu czyli zakresu. Na końcu całego Złogu (strophy), znak ten kładzie się podwójny (।।).
SWil/1861, cz. II, s. 2149

Zastanownik, a, lm. i, m. znak ortograficzny do oznaczania zatrzymania głosu tam nawet, gdzie go zdanie nie wymaga. Jest to linijka pozioma (—) między wyrazami położona, ostrzegająca, że czucie w tém miejscu stanąć, zatrzymać się każe, bez przerwy myśli. (Żoch.)

Powiązane terminy