Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

złożenie wyraz złożony

Hasło w cytatach: Złoż., złożenia, złożenie (właściwe)
Język: polski
Dział: Słowotwórstwo (współcześnie)
EJO 1999, 692 Definicja współczesna

Złożenie. Wyraz złożony zawierający morfologiczny wykładnik kompozycji. Wykładnik ten może mieć postać morfemu łącznikowego: zwart-o-wybuchowa [...], afiksu derywacyjnego: szerokolist-ny, [...], paradygmatycznego formantu słowotwórczego [...]: długonog-(i) [...].

Cytaty

Co można rozeznać początkiem, złożeniem, kończeniem rzeczeń, i powtorzeniem liter [...] 2.) Złożeniem, że przekładania podług sylab zawsze oddzielają się od części mowy, z któremi one złożone; chociażby się to sprzeciwiało wyż wyrażonemu przepisowi, na przykład, воз-ношу, wynoszę, a nie во-зношу; nie zważając na to, że od ЗН. знаю znam, зной, znoj, poczynają się.

[Сїе можно различить началомъ, сложенїемъ, окончанїемъ реченїй и усугубленїемъ буквъ.[...] 2) Сложенїемъ, что предлоги по складамъ всегда отдѣляются отъ частей сло́ва, съ которыми они сложены; хотя бы вышеписанному пра́вилу противно было, напр. воз-ношу, а не во-зношу; не смотря на то, что отъ зн, знаю, зной начинаются. Łomonosow, 1757, § 102.]

W pisaniu starać się należy. [...] 3.) Zeby nie odstępowało wiele od czystego wymawiania . 4 .) Zeby się nie ze wszystkim zatarły ślady pochodzenia i złożenia rzeczeń.

[Въ правописанїи наблюдать надлежитъ [...] 3) Что бы не удалялось много отъ чистаго выговору, 4) Что бы [52]не закрылись со всѣмъ слѣды произвожденїя и сложенїя реченїй. Łomonosow, 1757, § 108. ]

Przyjmując przed sobą przekładania, i inne części podług § 179. Otrzymują słowa podług takowego złożenia różne znaczenia: 1.) Zyskują sobie na końcu pomnożenie sylab: Теку ciekę, протекаю przeciekam.

Ztąd dzielą się złożone słowa (Verba) na stałe (constantia) i przechodzące (et transitovia). Stałe zostają się zawsze w jednym sprzężeniu, we wszystkich czasach. Przechodzące będąc w terazniejszym czasie pierwszego sprzężenia, w przyszłym są wtórego; przeto że proste słowa wtórego sprzężenia otrzymawszy w złożeniu rozmnożenie sprzegają się podług pierwszego sprzężenia; a w przyszłym rozmnożenie straciwszy, znowu do wtórego sprzężenia wracają się. Przykład pierwszego: Помагаю pomagam, помагаешъ pomagasz, помогу pomogę, поможешъ pomożesz[...]. Przykład drugiego: Возвышаю wywyższam, возвышаешь wywyszasz, возвышу wywyzszę, возвысишь wywyszysz.

Wiele też wyrazów utworzono poźniej przez złożenie jeden z drugim, np. nocleg, krwiopłyn, bogobojność, jednooki, i t. d.

Tam więc, gdzie sąd ucha staje się niepewnym, z przyczyny różnego następstwa spółgłosek, przydajmy mu za poradników względy grammatyczne, względy do zgłębienia każdego języka nieodzownie potrzebne. Temi zaś są: [...] 2. Złożenie, czyli wzgląd na to, z czego jaki wyraz się składa (compositio).

Composition Złożenie; Złożony; Złożoność.

Złożenie Composition [Złoż.].

Złożenie Composition [Złoż.].

a) Razem piszą się przysłówki złożone z przyimka i z wyrazu, który α) sam dla siebie już dziś nie jest używany, n. p. skąd, stamtąd, skądinąd; β) albo sam dla siebie co innego znaczy niż w złożeniu: n. p. nakoniec, a na koniec noża.

Wyrazy proste i złożone. Wyrazy nierozwinięte (rdzenne) i rozwinięte. Zestawienie - zrost - złożenie (właściwe).

Wyrazy: grób, pan, syn, są nierozwinięte. Gdy zaś dodamy do nich przedrostki, lub przyrostki, wówczas będą rozwinięte: ogrodnik, pańszczyzna, synowiec... Wyrazy złożone rozpadają się na: Zestawienia: Boże Narodzenie, Morskie Oko, siostra miłosierdzia, Akademja Umiejetności, myć się. Zrosty: Wielkanoc, przed Wielkanocą, Rzeczpospolita, Rzeczpospolitej (nie odmieniają się obie części!). Złożenia: bladoniebieski, muchomor, woziwoda...

Wyrazy złożone, które w swej części pierwszej kończą się przyrostkiem słowotwórczym -o- lub -i- nazywają się złożeniami. Wyrazy listopad, białogłowa, czarnowłosy, woziwoda, wiercipiętazłożeniami.

Akcent przeważnie nowy [...], mimo nowości złożenia, widocznej w zwężeniu samogłoski i w braku -ł [...].

Złożenia z idę przedstawiają różne zjawiska godne uwagi.

Co się tyczy stałej akcentuacji wyrazów i grup, to polszczyzna przedstawia dziś, jak wiadomo, typ przycisku pod względem miejsca nieruchomego i nieswobodnego [...]. Pewna rozmaitość panuje tylko w akcentuacji grup wyrazowych, dwu- i trzechzgłoskowych, w czem odbija się różnica między znieruchomiałym zrostem i złożeniem, a swobodniejszą, chociaż nieraz zupełnie ustaloną grupą syntaktyczną i w ogóle t. z. akcent zdaniowy.

III. Wyrazy ze względu na budowę słowotwórczą: A. ★proste(simplicita), t. j. składające się z jednego rdzenia [...] B. ★złożone (composita), składające się z dwu lub więcej rdzeni. 1) ★zestawienia, złożone z dwu luźnych, odmieniających się samodzielnie wyrazów oznaczających jedno wyobrażenie, np. Dzikie Pola; 2) ★zrosty, złożone z dwu członów, z których pierwszy zatracił swą samodzielność i odmianę, np. Bogurodzica, zmartwychwstanie; 3) ★złożenia (właściwe), których człon pierwszy kończy się przyrostkiem słowotwórczym, a nie końcówką, np. Czarnolas, Złotogłów.

Złożenie, p. wyrazy III.

Wśród wyrazów złożonych wyodrębnia się duża gromada znamienna tym, że pierwszy człon złożenia kończy się na -o- lub i(y), np. wodociąg, listopad, żywopłot, domokrążca, parowóz, Czarnolas, pięciolistny, czworokątny, samoczwart, jednoznacznie, wiercipięta, rzezimieszek, zawalidroga, golibroda, liczykrupa, burczymucha, skarżypyta. Nazywamy takie wyrazy złożeniami.

Istniejące w pewnych kategoriach nowe zamieszanie terminologiczne wywołało oczywiście chęć likwidacji istniejącego stanu rzeczy przez ustabilizowanie dla danych pojęć pewnych określeń. Ich projektu wraz z uwagami teoretycznymi dostarczył J. Karłowicz [...].

Etymologia — słowotwór: compositio — złożenie, radix — pień, praefixum — rostek, suffixum — przyrostek, infixum — wrostek, thema — osnowa, terminatio — końcówka.

Z chwilą uzyskania niepodległości i organizowania na nowo szkolnictwa polskiego przystępując do nauczania języka ojczystego językoznawcy polscy na zjeździe w roku 1921 uchwalili zrąb terminologii gramatycznej [...].

Słowotwórstwo: wyraz prosty, złożony; złożenie (właściwe), zestawienie, zrost, rdzeń, pierwiastek, wyraz rdzenny, (nie)rozwinięty, przyrostek (słowotwórczy), żywy, martwy [...].