Cytaty 26 poz. • Strona 1 z 2  Szum 1809     Przypisy do Gramatyki polskiej   

Głosy twarde złożone, cz, sz , rz, ch, szcz, Szcz, (cza, sza, rza, cha, szcza), można by też za głoski pojedyncze rachować, i tak byłoby 43 polskich głosek. Głoski te twarde powinne by nawet tak jak inne pojedynczemi znakami bydź oznaczane, jako to jest w rosyjskim języku.

Nazywam wyrazotwornią a nie zrodłosłowem dlatego, że ta część Grammatyki zawiera prawidła takie, które nauczają nie tylko jak się Słowa, ale jak się wszelkie wyrazy tworzą. Przez Słowo bowiem rozumie się w Grammatyce tylko same Verbum łacińskie.

Dla oznaczenia, iż i z następującą samogłoską nie łączy się, lecz osobno się wymawia, można by klaśdź nad i dwa puńkciki i tak pisać ï, np. fïołek, religïa.

Ja z mej strony przystają na ï z dwoma punkcïkami.

Nie ma żadnego innego języka, który by się mógł poszczycić, jak polski, tylą gatunkami głosów średnio- i zupełniotwardych, miękkich pojedyńczych i złożonych; który by tyle miał samogłosek jako to czystych, nosowych, otwartych, ścisnionych, krótkich, długich, i złożonych z nich dwó- i trzygłosek.

Nie ma żadnego innego języka, który by się mógł poszczycić, jak polski, tylą gatunkami głosów średnio- i zupełniotwardych, miękkich pojedyńczych i złożonych; który by tyle miał samogłosek jako to czystych, nosowych, otwartych, ścisnionych, krótkich, długich, i złożonych z nich dwó- i trzygłosek.

Nie ma żadnego innego języka, który by się mógł poszczycić, jak polski, tylą gatunkami głosów średnio- i zupełniotwardych, miękkich pojedyńczych i złożonych; który by tyle miał samogłosek jako to czystych, nosowych, otwartych, ścisnionych, krótkich, długich, i złożonych z nich dwó- i trzygłosek.

Nie ma żadnego innego języka, który by się mógł poszczycić, jak polski, tylą gatunkami głosów średnio- i zupełniotwardych, miękkich pojedyńczych i złożonych; który by tyle miał samogłosek jako to czystych, nosowych, otwartych, ścisnionych, krótkich, długich, i złożonych z nich dwó- i trzygłosek.

Nie ma żadnego innego języka, który by się mógł poszczycić, jak polski, tylą gatunkami głosów średnio- i zupełniotwardych, miękkich pojedyńczych i złożonych; który by tyle miał samogłosek jako to czystych, nosowych, otwartych, ścisnionych, krótkich, długich, i złożonych z nich dwó- i trzygłosek.

Nie ma żadnego innego języka, który by się mógł poszczycić, jak polski, tylą gatunkami głosów średnio- i zupełniotwardych, miękkich pojedyńczych i złożonych; który by tyle miał samogłosek jako to czystych, nosowych, otwartych, ścisnionych, krótkich, długich, i złożonych z nich dwó- i trzygłosek.

W łacińskich wierszach dają się czasem znaki widzieć takie — v. Oznaczają one, iż syllaba ta, nad którą leży znak —, ma długo, a ta, nad którą leży v, krótko wymawiać, np. leōnis, arbŏris. Można by te znaki nazwać nótnikami, ponieważ one notę oznaczają.

Nareście pisali bez kreskowanie a, e, najsławniejsi Autorowie Polscy, Krasicki, Naruszewicz, Dmochowski, i wielu jeszcze żyjących, tak piszą, a przecie są powszechnie zrozumianemi.

Oznaczają one, iż syllaba ta, nad którą leży znak — ma długo, a ta, nad którą leży U, krótko wymawiać, np. leōnis, arbŏris. Można by te znaki nazwać nótnikami, ponieważ one notę oznaczają.

W pismach niektórych najnowszych, wielu szanownych Autorów, widać też Przymiotniki od imion narodowych pochodzące wielkiemi literami pisane.

Gdyż wyrazów, Przymiotniki z Rzeczownikami, do jednej części mowy liczyć, a wyrazów liczebnych (Liczników) niektórych do przysłówków, np. po pierwsze, po drugie, po trzecie, i t. d. drugich zaś do przymiotników, np. pierwszy, drugi, trzeci, rozrzucać nie można.

W tych zaś pochodnych wyrazach, które są uformowane od jednosyllabnych wyrazów, trzeba by wszystkie syllaby zarówno krótko wymawiać, dlatego, że wyrazy jednosyllabne krótko się wymawiają.

W tych zaś pochodnych wyrazach, które są uformowane od jednosyllabnych wyrazów, trzeba by wszystkie syllaby zarówno krótko wymawiać, dlatego, że wyrazy jednosyllabne krótko się wymawiają.

W tych zaś pochodnych wyrazach, które są uformowane od jednosyllabnych wyrazów, trzeba by wszystkie syllaby zarówno krótko wymawiać, dlatego, że wyrazy jednosyllabne krótko się wymawiają, np. np. brătĕrskĭ, świătŏwy, synŏwskĭ, bo pochodzi od: brat, świat, syn, które się krótko wymawiają.

Nazywam Przedimkami a nie Przyimkami dlatego, że nazwisko Przyimek jest dwóznaczne, gdyż przy nie oznacza tego, żeby tylko przed, ale też że może i po imieniu stać, jak np. Przysłówek. Gdy zaś nazwisko Przedimek, nie ma żadnej dwóznaczności.