Cytaty 121 poz. • Strona 1 z 7  Klecz 1767   

Arabski język, niegdy w słowa obfitujący, i w samym sobie arcy dobrze był ułożony: usilnie bowiem starano się wprzod, o wykształtowanie Ojczystej mowy, potym o pomnożenie nauk.

Arabski język, niegdy w słowa obfitujący, i w samym sobie arcy dobrze był ułożony: usilnie bowiem starano się wprzod, o wykształtowanie Ojczystej mowy, potym o pomnożenie nauk.

Narody, lecz pierwej, o dobre ułożenie, i obfitość słow, w własnym starali się języku: zkąd wyniknęła sposobność, do szczerego wyrażenia głębokich myśli. A gdy potym, wspomniane Narody, bez nauk zostały, języka rodowitego ustała nauka.

0 Mowie, czyli Języku, ktorego pomienione Narody używały.

0 Mowie, czyli Języku, ktorego pomienione Narody używały.

A naprzód wydają mowę dawną, nazwiska pomienionych Narodow, Skitowie po Łacinie Scythae z Greckiego Skythoi nazywają się.

Lubo zaś te wywody zacnych myśli są świadectwem, dostatecznie jednak nie mogą wątpliwości ułatwić, mowiąc, jakoby Skytow, lub Sarmatow nazwiska, od Hebrajskich albo Greckich słow miały pochodzić.

Lubo zaś te wywody zacnych myśli są świadectwem, dostatecznie jednak nie mogą wątpliwości ułatwić, mowiąc, jakoby Skytow, lub Sarmatow nazwiska, od Hebrajskich albo Greckich słow miały pochodzić. Ani bowiem Skytowie byli obowiązani cudzoziemskie przyjąć nazwisko. Ani postronne Państwo [...] miało dać imie stateczne, ktoreby od wszystkich było przyjęte. Nad to, w całym Hebrajskim Piśmie (owszem ani w Talmudzie) nikt ani wzmianki nie znajdzie o Skitach, albo Sarmatach: a jakże z tego języka mamy zaciągać imion Narodu, o ktorym, nigdy nie wspomniono.

Zda mi się jednak, że największe jest podobieństwo tego nazwiska, od dotrzymowania słowa, jako trzyma Paprocki w Ogród. Krolew. Części 3.

Nazwiska także osob i rzeczy rożnych wydają dawną Słowiańszczyznę. Sławna Krolowa Skitow Tomyris, ktora Cyrusa z wojskiem jego zgubiła nazwana od okrzykow ludu, i Żołnierzy, To! myr!. [...] Świadczą dawną Słowiańszczyznę w przezwiskach. Albowiem, kończenie się samo niektorych na Ryk inszych na Mund, z nazwiskami dawnych Domow, i Osob, w Litwie i Żmudzi zgadzające się wydaje, że były Słowiańskie nazwiska.

Nazwiska także osob i rzeczy rożnych wydają dawną Słowiańszczyznę. Sławna Krolowa Skitow Tomyris, ktora Cyrusa z wojskiem jego zgubiła nazwana od okrzykow ludu, i Żołnierzy, To! myr!. [...] Świadczą dawną Słowiańszczyznę w przezwiskach. Albowiem, kończenie się samo niektorych na Ryk inszych na Mund, z nazwiskami dawnych Domow, i Osob, w Litwie i Żmudzi zgadzające się wydaje, że były Słowiańskie nazwiska.

Kończenie zaś na Ryk także dawne Gotskie jest, czyli Słowiańskie, co znaczy Pana (ktore słowo weszło w Włoski język, gdy tam Gotowie panowali, Ricco bowiem znaczy bogatego albo Pana ).

Większy by był dowod z Imion własnych, i pospolitych, znajdujących się, u Starych Dziejo- i Lato-pisow, gdyby kto dla przysługi Ojczyzny, wydał, Wykład Słow (Etymologiam) z dobyciem i wyrażeniem początku onychże.

Większy by był dowod z Imion własnych, i pospolitych, znajdujących się, u Starych Dziejo- i Lato-pisow, gdyby kto dla przysługi Ojczyzny, wydał, Wykład Słow (Etymologiam) z dobyciem i wyrażeniem początku onychże.

Wiele by się też odkryło słow i nazwisk Słowiańskich, ktore obcym językiem pisząc dawni Dziejopise według własności swojej mowy, powykręcali.

Wiele by się też odkryło słow i nazwisk Słowiańskich, ktore obcym językiem pisząc dawni Dziejopise według własności swojej mowy, powykręcali. Jako na przykład Orosius Lib: I. Cap. 37. Prosper Marcelinus in Chron: Króla Gotskiego, ktory do Włoch wtargnął Roku od Narod: Chryst: 405. piszą że się zwał Radagisus w samej zaś rzeczy zwał się Radogost od chętnego przyjmowania gości. I lubo obydwa słowa nie są od siebie dalekie, trudno by jednak Słowiańszczyzny poznać, gdyby jej nie przywrocił, Stryjkowski w Xiędz. 2. Rozd. 3.

Istotną, rożnością w językach tę bydź rozumiem, kiedy mowa obca przystosowana, do mowy Słowiańskiej, tak jest odmienna, że ani w słowach, ani w składzie, ani w znaczeniu, żadnego podobieństwa nie ma.

Istotną, rożnością w językach tę bydź rozumiem, kiedy mowa obca przystosowana, do mowy Słowiańskiej, tak jest odmienna, że ani w słowach, ani w składzie, ani w znaczeniu, żadnego podobieństwa nie ma.

Istotną, rożnością w językach tę bydź rozumiem, kiedy mowa obca przystosowana, do mowy Słowiańskiej, tak jest odmienna, że ani w słowach, ani w składzie, ani w znaczeniu, żadnego podobieństwa nie ma.

Istotną, rożnością w językach tę bydź rozumiem, kiedy mowa obca przystosowana, do mowy Słowiańskiej, tak jest odmienna, że ani w słowach, ani w składzie, ani w znaczeniu, żadnego podobieństwa nie ma.