Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przymiotnik

Język: polski
Dział: Fleksja, Części mowy (współcześnie)
  • Część II. O częściach mowy w ogólności: Jak/1823
  • Rozdział I. Rozbiór wyrazów w ogólności: Szt/1854
  • Rozdział III. O Przymiotniku: Szt/1854
EJO 1999, 475 Definicja współczesna

Leksem o prymarnej funkcji członu zależnego grupy imiennej, semantycznie interpretowanej jako funkcja określenia rzeczownika (funkcja atrybutywna).

Cytaty

PRZYMIOTNIK, jako wyraz tylko, znaczy wszelkie przymioty i własności rzeczy jakichkolwiek: biały, wysoki, piękny, mądry. Jako część zdania wyraża te przymioty i własności jakie rzeczom przyznajemy: np. Kazimierz był sprawiedliwy.

Imie [...] przymiotne zaś nazywamy przymiotnikiem.

Przymiotnik, czyli imię przymiotne, jest nazwisko przymiotu, czyli własności, albo raczéj określenie rzeczy, np. człowiek dobry, koń dzielny, stół drewniany, cnota prawdziwa, koło okrągłe i t. d.

Przymiotnik sam przez siebie prawie nic nie znaczy, ale połączony z rzeczownikiem wyraźnym lub domyślnym, ma prawdziwe swoje znaczenie.

Przymiotniki odmieniają się przez rodzaje, liczby, przypadki i stopnie.

Każdy przymiotnik przyjmuje wszystkie trzy rodzaje, męski, żeński i nijaki.