deklinacja przymiotników

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mał/1863
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891
• PolTerm/1921
• Król/1922
• Gaert/1927

Deklinacya przymiotników jest w obecnym stanie języka naszego tylko jedna, nazywa się przymiotnikowa czyli ściągnięta; np. dobry-dobra-dobre.

Ponieważ przymiotnik zgadzać się powinien ze swym rzeczownikami w przypadku i liczbie, musi przeto i on także odmieniać się przez przypadki i liczby. Ta odmiana, ta deklinacya przymiotnika, przedstawi nam się na następującym wzroku [...].

Rzeczowniki mające formę [przymiotną] lub pochodzenie przymiotne jak: złoty, służący, myśliwy, bliźni, budowniczy,— królowa, księżna, bratowa, — szkolne, mostowe, oraz imiona własne: Krasicki, Kochanowski — Bandtkie, Linde, Motty — Antoni, Ignacy, itp., odmieniają się na wzór przymiotników. (Obacz pod deklinacyją przymiotników).

VI. i VII. przypadek l. poj. w deklinacyi przym. i zaim. pisać w rodzaju męskim ym (im), w nij. em: pilnym uczniem — na tym koniu — z małem dzieckiem — w swojem dziele.

Przymiotnik. Formy rzeczownikowe przymiotników. Formy męskoosobowe i rzeczowe w deklinacji przymiotników.

Formy przymiotników. Formy rzeczownikowe męskie: żyw, zdrów, Lwow, Piotrków, Bogumił, Jędrzejów, żeńskie: królowa, sędzina, Dąbrowa, nijakie: dobro, zło, licho, gorąco, Działdowo. Formy męskoosobowe i rzeczowe w dekl. przymiot.

★Deklinacja, odmiana imion i zaimków przez przypadki: [...] 2. deklinacja przymiotników: a) zaimkowa, złożona, np. dobry, dobrego i t. d., b) ★rzeczownikowa, niezłożona, np. wesół, (Bogu)-miłowi i t. d.