terminów gramatycznych online
przedrostek
Język: polski
- Budowa wyrazów: Łoś II/1925
- Deklinacja II (Nominativus, Vocativus, Accusativus singularis...): Łoś III/1927
- Elementy myślenia językowego i jego uzewnętrzniania: BdC/1915
- Etymologia (Słoworód): Kr/1917
- Głosownia: Kr/1897
- Koniugacja: ŁośFl/1923
- Nauka o budowie wyrazów (słowotwórstwo): Szob/1923
- Nauka o wyrazie: Kl/1939
- Nauka odmiany wyrazów: Kon/1920
- Pisownia: Król/1907
- Słowniczek: Gaert/1927
- Słownik, t. 4: P-Prożyszcze: SW/1900-1927
- Słownik, t. 5: Próba-R: SW/1900-1927
- Słownik, tom VII (Pri-R): Dor/1958–1969
- Słowotwórstwo: PolTerm/1921, Król/1922
- Znaki: KarłT/1885
Zob. afiks
Cytaty
>| Przedrostek.
Pomiędzy temi cząstkami morfologicznemi najważniejszą jest zgłoska, w której tkwi główne znaczenie wyrazu, czyli jego pierwiastek [...]. Dodane do niej inne cząstki na początku, czyli przedrostki, (na-uk-a, wy-ucz-yć), i na końcu, zwane przyrostkami, (na-uk-a, ucz-eń, na-uk-owy), tworzą zwykle wyrazy.
Przedrostek, tka, lm. tki [...] 2. gram. cząstka wyrazu dodana przed jego morfemą rdzenną przybranka
Prefiks, u, lm. y gram. dodatek na początku wyrazu, przybranka, przedrostek.
Gdy po samogłosce następuje dwie lub więcej spółgłosek, wówczas bierze się pod uwagę pierwiastek, przedrostek dodany na początku i przyrostki końcowe wyrazu i dzieli się wyraz tak, ażeby jego części morfologiczne nie były rozrywane [...] np. oddziela się pierwiastek od przedrostka: bez-ład, nad-miar, roz-dać [...] Oddziela się przyrostek od pierwiastku: głów-ka, głos-ka, gło-śny, naj-waż-niej-szy, wóz-ka, pisz-cie, grud-nia.
Zamiast terminów «pierwiastek» albo «rdzeń», oraz sufiks (przyrostek), prefiks (przedrostek), końcówka itp. używamy jednoczącego je wszystkie terminu «morfema», rozróżniając jednak morfemy semazjologicznie rdzenne, centralne (pierwiastek, rdzeń, oraz morfemy z tego stanowiska dodatkowe, bądź to semazjologicznie określające, bądź też czysto morfologiczne, właściwe pewnemu typowi budowy morfologicznej. Najprostszemi żywemi elementami morfologji myślenia językowego są morfemy, t.j. kompleksy wrażeń akustycznych i czuć muskularnych (wrażeń od prac muskularnych), będące
W ten sposób w każdym wyrazie można odszukać pewne części składowe, połączone celowo w całość, z których każda ma swoje znaczenie. Temi częściami składowemi wyrazu są: pierwiastek, przedrostek, przyrostek i końcówka.
Przedrostki. § 172. Przedrostkiem nazywamy część wyrazu, znajdującą się przed pierwiastkiem tego wyrazu, np. pod-nieść, wy-chodzę, o-pieka, na-uka, nie-uctwo.
§ 70. Przypatrzmy się raz jeszcze umieszczonym powyżej przykładom stopniowania przymiotników, a obaczymy, że stopień wyższy tworzy się od tematu przymiotnika za dodaniem końcówki (przyrostka) szy lub ejszy, np. słab-szy, ściśl-ejszy. Stopień najwyższy tworzy się tak samo, tylko na początku wyrazu dodajemy jeszcze tak zwany przedrostek naj, np. naj-słab-szy, naj-ściśl-ejszy.
Przedrostek – przyrostek – wrostek. Przyrostek żywy i martwy. Przyrostek (słowotwórczy) i przyrostek fleksyjny (końcówka).
Rdzeń rzadko kiedy stanowi zrozumiały wyraz. Zwykle przybiera on głoski lub całe zgłoski przed i po sobie. o (przedrostek) — √ogrod (rdzeń) — nik (przyrostek słowotwórczy) w dop. o - grod - nik -a (przyrostek fleksyjny)
Początkowa cząstka wyrazu, występująca w całym szeregu wyrazów i wszędzie mająca jednakowe znaczenie, nazywa się przedrostkiem.
Przedrostki słowotwórcze określają bliżej znaczenie wyrazów, jako części mowy.
W języku stp. czasowniki, kończące się w 1. os. l. p. na -uję miały bezokoliczniki wyłącznie na -ować, ale z czasem zaczęto tworzyć te formy także na -ywać, zwłaszcza w złożonych z przedrostkami.
§ 1. Najprostszym elementem formalno-znaczeniowym wyrazu jest morfem t.j. głoska lub grupa głosek, mająca pewne znaczenie. Morfemy ze względu na znaczenie dzielą się na pierwiastki czyli rdzenie i narostki (afiksy), te zaś są przyrostkami (sufiksami), jeśli następują po pierwiastku, i przedrostkami (prefiksami), skoro stoją przed pierwiastkiem.
§ 157. Dzisiejsze rzeczowniki męskie na -i (-y) złożone z przedrostkiem niegdyś również kończyły się na -ije, potem ściągnięte -e, które to formy trwają do początku w. XVI; były to nazwy urzędników dworskich: podłowcze [...[, podczasze poznański [...].
Przedrostek, p. wyrazy I B.
I. Części wyrazów: [...] B. Słowotwórcze: [...]
2) ★przyrostki (afiksy, sufiksy) słowotwórcze, części wyrazów, urabiające pewne ich kategorje, np. nazwy osób działających, czasowniki dokonane i t. p.: ★przedrostek (prefiks) dodany przed pniem, np. wy-jechać, ★wrostek (infiks) dodany w środku pnia i ★przyrostek (sufiks), dodany po pniu, np. płot-ek.
Rozmaite wyrazy z różnym rdzeniem mają przed nim taką samą cząstkę, np. przebić, przepis, przeliczyć; zabrać, zamorski, zadania itp. Tę cząstkę wyrazu nazywa się przedrostkiem.
Także przedrostek nadaje wyrazowi, w którego skład wchodzi, pewne określone znaczenie.
Przedrostek [...] jęz. p. prefiks: Pozostały niezmienione zasadnicze elementy: pnie, przyrostki, przedrostki, z których tworzymy wciąż nowe wyrazy. PAR. Alch. 157.
Powiązane terminy
- afiks
- budowa słowotwórcza wyrazów
- budowa wyrazów
- cząstka słowotwórcza
- części morfologiczne (wyrazu)
- morfema poboczna
- przyrostek (afiks, partykuła)
- ⸅
- cząstka morfologiczna
- formant przedrostkowy
- morfema
- nawiązka
- prefiks
- prepozycja słowna
- przednik
- przybranka
- przydatek słowny (przedrostek)
- zrostek
- praefixum
- Vorsilbe