Historical Dictionary
of Grammatical Terms online

głoska dźwięk mowy

Language: polski
Area: Fonetyka (Today)
EJP 1991, 97 Contemporary definition

Głoska jest najmniejszym elementem dźwiękowej formy wypowiedzi, charakteryzującym się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych.

Quotations

Myśli składają się z wyrazów, wyrazy z zgłosek czyli syllab, syllaby z głosek, t.j. postaci do malowania wyrazów używanych, pospolicie literami zwanych.

Litery od znaczenia głosu nazwane głoskami, jak są w pisaniu rozmaite, tak rozmaicie brzmieć muszą i pojedyńcze w abecadle i złożone w słowach.

Cechą rodzaju imion nieodmiennych jest domyślnia. Imiona tedy głosek, i wszystkie wyrazy za imię czyli nazwisko wzięte, są rodzaju nijakiego, przez domyślanie się wyrazu tegoż rodzaju, imię, nazwisko, słowo. I tak mówimy e ściśnione, i długie, moje widzi mi się.

Odmiany imion polskich przez przypadki wielu podlegają zmianom, ponieważ nie tylko końcówka, która nie we wszystkich przypadkach się znajduje, ale nadto przed nią rozmajite postaci zachodzą, tak w głosce przybierającéj, składającéj jądro wyrazu, jako też w dalszych głoskach; z tego względu silnie należy zwracać uwagę na koliczności trudność robiące, za których usunięciem mniemany pozór zniknie, a formy imion w oczach każdego najwyraźniéj się ukażą.

Litera ż pisze się tylko w wyrazach, gdzie głoska ż wyraźnie jest słyszana np.: żaden, życie, bliżej itp. (ruskie „ж“ nie ,,р“)[...].