Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

diphthongus

Hasło w cytatach: diphtongon, diphtongus, dipthongus
Język: łaciński
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

DYPTONG gram. 'dyftong' dyptong dipthongus, est conglutinatio duarum vocalium R k1.

Quid est Diphtongus? Est unius Syllabae geminus sonus. Jednej Sylláby dwojaki dźwięk z siebie dájący.

Diphtongus Dwogłośnik.

Wiśniewska 1998, 65: Gramatyka. W podręczniku znajdujemy terminy: czas 122, ćcionka (litera) 121, droga (methodus) 151, dwugłośnik (dyphtongus) 127, imię 141, głośnik (vocalis) 310, kropka, punkt 127, odmiana (paradigma) 194, osoba 141, oznaczenie 193, postać, wid (species) 84, prawidła (canon) 143, przedłogi (praepositio) 185, przymiot, przypadek (accidens) 175, rod, rodzaj (genus) 172, słowo (dictio) 144, sposob, prawidło (canon) 184, wspułgłośnik (consonans) 310, zbieranka, złoż (sylaba) B 147.

To jest ktorego rodzący i dawájący máłej liczby, i miánujący i wzywájący wielkiej licz[by] w diftong się kończą. Oskarżájący w ukrocone. Wzywájący rowny jest miánującemu. Odbierájący w przedłużone.

Haec est cuius genitivus et dativus singulares, et nominativus et vocativus plurales in ae diphtongon desinunt. Accusativus in am correptam. Vocativus similis est nominativo. Ablativus in a productam.

Diphthongus, Gr. ὁ ἡ δίφθογγος [ho hē díphthoggos]. duos sonos habens. Diphthongus Grammaticorum, duas vocales in unam syllabam coniungit, duosque habent phthongos: i. sonos, etiam ae oe ei, cum apud Poétas dissolvuntur. Diomed. Dwugłośna literá.

Praecedente vocale y cum ea coalescit in diphtongum

Diphtongi perpaucae sunt: ay, ey, iy, oy, uy.

Quae est agnitio primae declinationis? Haec est cuius genitivus et dativus singulares, et nominativus et vocativus plurales in ae diphtongum definunt: Accusativus in am correptam.

Ktore jest poznánie pierwsze staczánia? To jest ktorego rodzący i dawájący máłej liczby/ i miánujący i wzywájący wielkiej liczby w dyphtong się kończą: Oskarżájący w ukrocone.

DE DIPHTONGIS.

Diphtongus Zowie się kiedy dwá wokały w jednym brzmieniu sylláby, bywáją wymawiáne, jáko A i Mai Nigdy [...].

Diphtongi sunt sex: ay, ey, iy, oy, uy, yy.

Parisyllaba, i te co się ná dwie Consonantes kończą, máją podczás in Accusativo Plurali, Antiquam Diphtongum, EI: jáko omneis, parteis, plureis, Decembreis.

On appelle ces voïelles simples à difference des diphtongues, qui sont composées, de deux voïelles, qui se prononcent ensemble. Lipse appelle avec raison les diphtongues bivocales, car le mot latin diphtongus est composé du grec δις [dis] bis et φθόγγος [phthóggos] sonus, comme si on disoit syllaba bisona, syllabe de deux sons.

[...]

Te vocales nazywają prostemi, dla rożnicy od Dyftongow, ktore się składają z dwoch Wokałow razem wymawiających się. Lipsiusz słusznie Dyftongi nazywa bivocales, albowiem słowo łacińskie Diptongus składa się z Greckich δις [dis] bis i φθόγγος [phthóggos] sonus, jak gdyby kto mowił syllaba bisona, syllaba dwugłośna, czyli dwojakiego brzmienia.

Z Samobrzmiących stają się Dwugłośne (Diphtongi) i Trzygłośne (Triphtongi). Dwugłośne dzielę na jawne i potajemne.

Tu znów ostrzegam, że u mnie co innego znaczy między Społgłoskami Dwoica (Dupla) a co innego między Samogłoskami Dwugłosica (Diphtongus).

Litera. Głoska. Vocalis. Samogłoska. Notata. Kreskowanie. Diphtongus. Dwugłoska. Consonans. Społgłoska