Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

Cytaty 21 poz. • Strona 1 z 2  Bart 1544  Słownik  

DAJĄCY, t. I, s. 134, jest: . . . coniunctio causalis RN (k.tyt.) - ma być: przyczynę dające . . . <coniunctio> causalis ... ; zob. PRZYCZYNA.

POCHODZENIE [...] derivacio, deviacio vel pochodzenie i. processio R h (m p).

POCHODZENIE [...] derivacio, deviacio vel pochodzenie i. processio R h (m p).

POCZYNAJĄCY gram. poczynające inchoativa sunt, sc. fervesco, fervisco, ferbesco (sv. ferveo,-ere) R 08v; poczynające verba inchoativa RN (k. tyt.).

POCZYNAJĄCY gram. poczynające inchoativa sunt, sc. fervesco, fervisco, ferbesco (sv. ferveo,-ere) R 08v; poczynające verba inchoativa RN (k. tyt.).

PRZEDNI - l) gram. comparativus gradus in grammatica przyrownający stopień, positivus przedni, ut doctus, doctior comparativus, superlativus przewysz(sz)ający R h1v (md); pirwsze położone słowo, przedni stopień położony positivus gradus dr eo quod ponatur primus in comparationis gradibus, quasi fundamentum graduum R A6v; positivus gradus przedni, ut doctus, położony wstopień RN (k. tyt.); comparativus gradus, ut doctior przedni (!) (w oryg. wyraz przekreślony), przyrownajacy RN (k.tyt.).

PRZEŁOŻENIE [...]- 3) gram. na przodku chodzące, przełożenie preposicio RN (wykl. przednia); przełożenie, przepołożenie, przekładanie, na przodku chodzące prepositio {in grammatica} R B2v; członkow przełożenie vel co przyłożony jest do imion articulare prepositivum R c8v (mg; av. articulus); członkow przełożenie, Co przyłożony jest do imion articulare prepositivum RN (k. tyt.). Zob. PRZEPOŁOŻENIE.

PRZEŁOŻENIE [...]- 3) gram. na przodku chodzące, przełożenie preposicio RN (wykl. przednia); przełożenie, przepołożenie, przekładanie, na przodku chodzące prepositio {in grammatica} R B2v; członkow przełożenie vel co przyłożony jest do imion articulare prepositivum R c8v (mg; av. articulus); członkow przełożenie, Co przyłożony jest do imion articulare prepositivum RN (k. tyt.). Zob. PRZEPOŁOŻENIE.

PRZESZŁY – 2) gram. przeszły czas preteritum tempus R B3 (mp); przeszły dawny czas preteritum plus quam perfectum, ut amaveram, amaveras RN IIv; przeszły dawny czas preteritum plusquam perfectum, ut amaveram, amaveras R B3 (md); preteritum imperfectum przeszłe niezupełne, ut amabam, amabas, amabat RN IIv i R B3 (md); preteritum perfectum in grammatica przeszłe zupełne, ut amavi, amavisti, amaverunt R B3 (md); preteritum perfectum przeszłe zupełne, ut amavi, amavisti, amaverunt RN IIv. Zob. PRZEJĆ, PRZYSZŁY.

PRZESZŁY – 2) gram. przeszły czas preteritum tempus R B3 (mp); przeszły dawny czas preteritum plus quam perfectum, ut amaveram, amaveras RN IIv; przeszły dawny czas preteritum plusquam perfectum, ut amaveram, amaveras R B3 (md); preteritum imperfectum przeszłe niezupełne, ut amabam, amabas, amabat RN IIv i R B3 (md); preteritum perfectum in grammatica przeszłe zupełne, ut amavi, amavisti, amaverunt R B3 (md); preteritum perfectum przeszłe zupełne, ut amavi, amavisti, amaverunt RN IIv. Zob. PRZEJĆ, PRZYSZŁY.

PRZESZŁY – 2) gram. przeszły czas preteritum tempus R B3 (mp); przeszły dawny czas preteritum plus quam perfectum, ut amaveram, amaveras RN IIv; przeszły dawny czas preteritum plusquam perfectum, ut amaveram, amaveras R B3 (md); preteritum imperfectum przeszłe niezupełne, ut amabam, amabas, amabat RN IIv i R B3 (md); preteritum perfectum in grammatica przeszłe zupełne, ut amavi, amavisti, amaverunt R B3 (md); preteritum perfectum przeszłe zupełne, ut amavi, amavisti, amaverunt RN IIv. Zob. PRZEJĆ, PRZYSZŁY.

PRZESZŁY – 2) gram. przeszły czas preteritum tempus R B3 (mp); przeszły dawny czas preteritum plus quam perfectum, ut amaveram, amaveras RN IIv; przeszły dawny czas preteritum plusquam perfectum, ut amaveram, amaveras R B3 (md);

PRZESZŁY – 2) gram. przeszły czas preteritum tempus R B3 (mp); przeszły dawny czas preteritum plus quam perfectum, ut amaveram, amaveras RN IIv; przeszły dawny czas preteritum plusquam perfectum, ut amaveram, amaveras R B3 (md); preteritum imperfectum przeszłe niezupełne, ut amabam, amabas, amabat RN IIv i R B3 (md); preteritum perfectum in grammatica przeszłe zupełne, ut amavi, amavisti, amaverunt R B3 (md); preteritum perfectum przeszłe zupełne, ut amavi, amavisti, amaverunt RN IIv. Zob. PRZEJĆ, PRZYSZŁY.

PRZEWYSZSZAJĄCY (lub PRZEWYSZAJĄCY) [...]- 2) gram. superlativus gradus stopień przewysz(sz)ający ut doctissimus jako nauczeńszy R H3v (md); superlativus <gradus> Nadwysz(sz)y stopień, przewysz(sz)ający ut doctissimus nauczeńszy RN (wykl. przednia);[..] RN (k. tyt.); [...] R h1v [..] R X2v (md). Zob. NADWYSZSZY, NA WYSZSZY, POWYSZSZONY, WYSOKI.

PRZYCZYNA [...]– gram. przyczynę dające (Nom. sing. n.) <coniunctio> causalis RN (k. tyt.); przyczynne, przyczynę dające (Nom. plur.) causales coniunctiones R X3v (md); przyczynę dawające <coniunctio> causalis R h3v (md).

PRZYROWNAJĄCY gram. 'stopień wyższy' comparativus gradus in grammatica przyrownający stopień, positivus przedni, ut doctus, doctior comparativus, superlativus przewysz(sz)ający R h1v (md); Stopień przyrownający comparativus gradus RN (wykl. przednia); comparativus gradus, ut doctior przedni (!) (w oryg. wyraz przekreślony), przyrownający RN (k. tyt.); adverbia positivi gradus położonego stępnia, comparativi przyrownającego, superlativi przewysz(sz)ającego R X2v (md). Zob. NADWYSZSZY, PIRWSZY, POŁOŻONY, PRZYSŁOWIE, SŁOWO, WSTOPIEŃ.

PRZYROWNANIE 'zrównanie, wyrównanie; porównanie – także gram.' przyrownanye equacio R hv (md); przyrownanie comparacio RN (wykl. przednia).

PRZYSŁOWIE [...] – 2) gram. 'przysłówek' adverbium i. allocutio przysłowie, ktore kładziemy wedle verbum ku wyjaśnieniu, co ku słowu przykładamy R b1v; adverbium przysłowie, ktore kładziemy wedle verbum ku wyjaśnieniu RN (wykl. przednia); adverbia loci seu localia przysłowia miesca znamionujące i. allocuciones R X2v (md)

PRZYSŁOWIE [...] – 2) gram. 'przysłówek' adverbium i. allocutio przysłowie, ktore kładziemy wedle verbum ku wyjaśnieniu, co ku słowu przykładamy R b1v; adverbium przysłowie, ktore kładziemy wedle verbum ku wyjaśnieniu RN (wykl. przednia); adverbia loci seu localia przysłowia miesca znamionujące i. allocuciones R X2v (md)

PRZYSZŁY [...] – gram. przyszły czas futurum (sv. futurus) R n4v; rozne, co się w przyszłym czasie jakoby cirpiące w<y>mowią neutro passiva, sc. verba R v6v (md); rodzaje Rozne, co sie w pr[z]yszłym czasie jakoby cirpiące wymowią genera neutropassiva RN (k. tyt.). Zob. DAWNY, PRZESZŁY.