przekładanie przyimek

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Bart/1544
• Don/1583
• Don/1595
• Don/1649
• Duch/1699
• Mal/1700
• Dąb/1759
• SzyGram/1767
• SzyPocz/1770
• Lub/1778
• Don/1795
• Kor/1961

PRZEŁOŻENIE [...]- 3) gram. na przodku chodzące, przełożenie preposicio RN (wykl. przednia); przełożenie, przepołożenie, przekładanie, na przodku chodzące prepositio {in grammatica} R B2v; członkow przełożenie vel co przyłożony jest do imion articulare prepositivum R c8v (mg; av. articulus); członkow przełożenie, Co przyłożony jest do imion articulare prepositivum RN (k. tyt.). Zob. PRZEPOŁOŻENIE.

Von den acht Redetheilen heisst Pronomen Namiestnik, Adverbium Przysłowie, Participium Uczęstnik, die Conjunction Złączenie, die Präposition Przekładanie, die Interiection Wdanie (S. 3).

Części mowy wiele są? Ośm. Ktore? Imię, Namiástek, Słowo, Przysłowie, Uczesnik, Złączenie, Przekłádánie, Wdánie.

PArtes orationis quot sunt? Octo. Quae? Nomen, Pronomen, Verbum, Adverbium, Participium, Coniunctio, Praepositio, Interiectio.

PArtes orationis quot sunt? Octo. Quae? Nomen, Pronomen, Verbum, Adverbium: Participium, Conjunctio, Praepositio, Interiectio.

Części mowy wiele są? Ośm. Ktore? Imie/ Namiestnik/ Słowo/ Przysłowie: Uczestnik/ Złącz[á]nie / Przekłádánie / Wdánie.

O Częściách Dyszkursu. [...]

Wszystek dyszkurs jest komponowány z dziewiąci części, ktore są.

Articulus, Nomen, Pronomen, Verbum, Participium, Adverbium, Praepositio, Conjunctio, Interjectio.

Artykuł, Imię, Namięstnistwo, Słowo, Uczestnictwo, Przysłowie, Prepozycya, lub Przekładánie, Konjunkcya, lub Złączánie, Interjekcya, lub Wtrącenie.

[l'Article], Le Nom, le Pronom, le Verbe, le Participe, l'Adverbe, la Préposition, la Conjonction, l'Interjection.

Przekłádánia po ktorych kłádzie się oskarżájący spadek. [...] elle est allée au jardin, ona poszłá do ogrodá.

Naprzod się tedy termin dzieli u Fráncuzow ná dziewięć części, to jest z dziewięciorákiégo terminu powstáje mowá. á té są: ártykuł, imię, záimek, słowo, uczęstnictwo, przysłowié, przekłádánié, przyłączenié i wtrącęnié, po Fráncusku l'article, le nom, le pronom, le verbe, le participe, l'adverbe, la préposition, et l'interjection.

Wszystek dyskurs jest komponowany z dziewiąciu części, ktore są.

Articulus, Nomen, Pronomen, Verbum, Participium, Adverbium, Praepositio, Coniunctjo, Interiectjo.

Artykuł, Imie, Namiestnictwo, Słowo, Uczestnictwo, Przysłowie, Prepozycya lub Przekładanie, Konjunkcya lub złączenie, Interjekcya lub Wtrącenie.

Le Nom, le Pronom, le Verbe, le Participe, l' Adverbe, le Preposition, la Conjonction, l'Interjection.

Podział Grammatyki i Mowy. [...] P. Wiele jest rodzajow słow ktorych zażywamy w mowieniu? O. Ośm, ktore nazywamy częściami mowy. P. Ktore są te ośm części mowy? O. Imie czyli Nomen, Zaimek Pronomen, Słowo Verbum, Uczestnictwo Participium, Przekładanie Praepositio, Przysłowie Adverbium, Złączanie Conjunctio, i Wrzucenie Interjectio. Z ktorych pierwsze cztery albo się deklinują, albo koniugują.

b pisze sie nie p w przekładaniu ob, jako: obchodzę, obcinam.

Inne słowa staczają się regularnie jak czytam, nap: błagam, czekam, wołam, trzymam ettc: tylko że w przeszłym doskonałym czasie insze przyjmują przekładania, oprocz pierwszego, jako: przebłagałem, poczekałem, zwołałem, utrzymałem.

P. Co to jest przekładanie albo Praepositio? O. Jest słowo nieodmieniające sie, ktore samo przez się nic nie znaczy, ale zawsze przed jaką częścią mowy kłaść się zwykło, nawet przed tą, ktorej jest, zkąd Przekładania nazwisko otrzymało, na, po, do, w, z [...]

Niektorym słowom przydaje się imie ceny za ktorą co nabywamy w spadku Oskarzającym z przekładaniem za, tak: kupił znaczne dobra za wielką summę. Ale tu uważać trzeba, iż kiedy imie ceny kładziemy w spadku Oskarzajacym z prepozycyą za, na ten czas rzecz nabyta powinna być także w Oskarzającym [...].

Tym przekładaniom bez, nad, od, przed, przez, w, z; nawet i nierozłączającym się, roz, i ob, gdy po nich następują słowa zaczynające się na konsony [...] dodaje się litera e, tak: [...] ze czterma; roze-znaję, obe-rwał.

Litery З. С. Т. w przekładaniach (Praepositio) wymawiają się jak po nich następujące i z niemi spajają się: съ шумомъ, z szumem [...] wymawiają шшумомъ.

Wszystkie Rossyjskie rzeczenia dzielą się na ośm części, i do nich się odnoszą, które są: Imie (Nomen), Zaimek (Pronomen), Słowo (Verbum), Uczesnictwo (Participium), Przysłowie (Adverbium), Przekładanie (Praepositio), Łączenie (Coniunctio), Międzymiot (Interiectio).

Ta przemiana zdarza się najwięcej z przekładaniami. ВЪ i НА.

Przez różne złożenie z przekładaniami nabywają czasy częstokroć nowego znaczenia i większej mocy, co się niżej pokaże.

Ucześnictwa (Participia) czyniące (activa) i śrzednie (et media) przeszłe (praeterita) doskonałe (perfecta) stają się od przeszłych ucześnictw niedoskonałych, kiedy do nich przydane będą przekładania, które w przeszłym doskonałym, i w przyszłym przystawione bywają, na przykład: Писавшїй, ten co pisał, написавшїй, ten co napisał.

ROZDZIAŁ, IV. o Przekładaniu: de Praepositione. § 373. Rzeczywistych przekładań w Rossyjskim języku liczy się dwadzieścia cztery [...] Nazywają się rzeczywistemi dla tego, że zawsze w źlewnym złożeniu, albo rozdzielnym układzie używają się: восхожу wschodzę, въ домѣ w domu.

Przekładania, вы, воз, низъ, разъ, rozdzielnie nigdy nie chodzą z spadkami imion.

Pierwsze próby stworzenia ojczystej terminologii zawierały Regulae grammaticales, regimina et constructiones z 1542 r. i wydanie A. Donata z r. 1583.

Terminologia Donata. Pronomen infinitum — namiestnik, namiastek niezamierzony, verbum — słowo, adverbium — przysłowie, praepositio — przekładanie, coniunctio — złączenie, interiectio — wdanie.

Nie spełniała tych postulatów nie w tym zresztą celu wydana gramatyka F. Menińskiego. Zrealizował je dopiero F. D. Duchênebillot.

Terminologia [...].

Nomen substantivum proprium — imię istotne własne [...]; verbum — słowo, adverbium — przysłowie, praepositio — prepozycyja, przekładanie, przełożenie (s. 4), coniunctio — koniunkcyja, interiectio — interiekcyja, wtrącanie, wtrącenie (s. 2).

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Nomen substantivum proprium — imię istotne [...], verbum transitivum — przechodzące, intransitivum — uwolnione, adverbium numeri — przysłowie z kardynalnej liczby; praepositio — przekładanie, prepozycyja, coniunctio — przyłączenie, koniunkcyja, interiectio — wtrącenie, wtrącanie, interiekcyja.

Z języków nowożytnych wiek Oświecenia przynosi znaczne zainteresowanie językiem niemieckim, stąd zaczynają się pojawiać liczne przeróbki gramatyki J.K. Gottscheda [1766]. Już najstarsza z nich posiada nawet słownik terminologii rodzimej [...].

Nomen substantivum proprium — imię istotne własne [...], verbum — słowo, adverbium — przysłowie, coniunctio — łączenie, interiectio — interiekcyja, przekładanie (sic!).

Daleko więcej rodzimego słownictwa gramatycznego zawierał z natury rzeczy przeznaczony dla Szkoły Rycerskiej podręcznik W. Szylarskiego [...].

Nomen substantivum proprium — imię substantyw własne [...], verbum — słowo, adverbium numeri — przysłowie liczenia, coniunctio — łączenie, złączanie, praepositio — przekładanie, interiectio — interiekcyja.

Dla rosyjskiego napisał go [podręcznik] M. Lubowicz [...] .

Nomen substantivum proprium — imię ist(ot)ne [...], verbum — słowo, adverbium numeri — przysłowie rachunkowe; praepositio — przekładanie, coniunctio — łączenie, interiectio — międzymiot.