Cytaty 112 poz. • Strona 1 z 6  Men 1649   

Alphabetum huiusmodi in puerilibus, ut vocant, elementis seu Abecadariis habent Poloni.

Alphabetum huiusmodi in puerilibus, ut vocant, elementis seu Abecadariis habent Poloni.

Nota inprimis, quod literae omnes simpliciter absque puncto aut virgula positae eadem fere ratione, qua apud nos, pronunciantur.

Nota inprimis, quod literae omnes simpliciter absque puncto aut virgula positae eadem fere ratione, qua apud nos, pronunciantur.

Nota inprimis, quod literae omnes simpliciter absque puncto aut virgula positae eadem fere ratione, qua apud nos, pronunciantur.

Contra vero [litterae] durae omnes et puncto notatae, ut sunt ǯ, cʒ, rʒ, ʃʒ et ł numquam i sed y post se admittunt.

Hae omnes literae molles seu accentu notatae hoc peculiaris habent, quod non admittant post se nullam vocalem nisi mediante i, quod i coalescit in unam syllabam cum sequente vocali et praecedente consonante.

Hae omnes literae molles seu accentu notatae hoc peculiaris habent, quod non admittant post se nullam vocalem nisi mediante i, quod i coalescit in unam syllabam cum sequente vocali et praecedente consonante.

Hae omnes literae molles seu accentu notatae hoc peculiaris habent, quod non admittant post se nullam vocalem nisi mediante i, quod i coalescit in unam syllabam cum sequente vocali et praecedente consonante.

Hae omnes literae molles seu accentu notatae hoc peculiaris habent, quod non admittant post se nullam vocalem nisi mediante i, quod i coalescit in unam syllabam cum sequente vocali et praecedente consonante.

Hae omnes literae molles seu accentu notatae hoc peculiaris habent, quod non admittant post se nullam vocalem nisi mediante i, quod i coalescit in unam syllabam cum sequente vocali et praecedente consonante.

G durum sonum semper habet.

Est quidem maxime diversa pronunciatio horum e, quia tamen ab omnibus scriptoribus et a plerisque typographis interpunctio ista neglegitur, ab usu id pendere videtur, quod regulis comprehendi non potest.

Praecedente vocale y cum ea coalescit in diphtongum

U consonantis naturam numquam induit, sed vocalis semper manet.

Observandum hic est in obliquis [...] mutari saepe litteras nonnullas.

Partes, quibus linguae Polonicae corpus conflatum est, habentur octo, ut in Latinis.

Accidentia nominis hoc loco explicanda sunt septem: genus, motio, species, comparatio, casus, numerus, declinatio.

Nam articulo carent Poloni, sed tantum ut Latini in discernendis generibus utuntur pronomine demonstrativo ten/tá/to/ hic, haec, hoc.