Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wyraz pochodny

Hasło w cytatach: pochodne, pochodne wyrazy, pochodny wyraz, wy­raz pochodny, wyrazy pochodne, wyrazy pochodnie
Język: polski
Dział: Teoria języka (współcześnie)
  • Część II. O podziele i różnych nazwiskach wyrazów: Mucz/1825
  • Część II. Rozdz. 2. Odmiany. (Fleksya) : Jes/1886
  • Część druga prawideł gramatycznych, czyli odmiennia: Szum/1809
  • Do łaskawego czytelnika: SkorM/1828
  • Etymologia (Słoworód): Mał/1863, Mał/1879
  • Głosownia: Kr/1897
  • Głosownia (Fonetyka): Kr/1917
  • Główne przepisy: Łoś/1918
  • Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
  • Jazd, Jazda, Jazdo. (Pierwotne źródłosłowy): Oż/1883
  • Nauka o wyrazie: Kl/1939
  • O głoskach i dwógłoskach czyli o pisowni: Ant/1788
  • O tworzeniu się w języku naszym przymiotnika: Malin/1869
  • O źrzódłosłowie: DwBg/1813
  • Oddział II. Budowa języka samskrytu: SkorM/1816
  • Oddział III. Wyjątek z gramatyki samskrytu: SkorM/1816
  • Pisownia: Kurh/1852, Desz/1846, Król/1907
  • Postrzeżenia nad niektórymi szczegółami rozprawy Brodzińskiego (J. Mroziński): Rozp/1830
  • Rozdział I. Rozbiór wyrazów w ogólności: Szt/1854
  • Rozdzielanie wyrazów: Uchw.AU/1891
  • Spis rzeczy i wyrazów: Rozp/1830
  • Słowniczek: Gaert/1927
  • Usprawiedliwienie: Rew/1845
  • Wstęp: Jak/1823
  • Wstęp do Głosowni. - Język słowiański i jego narzecza. - Abecadło wszechsłowiańskie. - Podział mowy odnośnie do Głosowni.: Malin/1869
  • Wstęp obejmujący pogląd na Głosownią i pojęcie Pierwoskładni: Malin/1869
  • Wyobrażenie, pojęcie, wyraz, znaki pisarskie, głoska, zgłoska, podziały wyrazów: Czep/1871–1872
  • Словопроизведенiе [Źródłosłów]: Grub/1891

Cytaty

A. Brzmi jak e krótkié i ściośnioné [...] Wyłącza się regard wzgląd rigard z swojémi [wyrazami] pochodnémi, gdzie brzmi jak a z podniesieniem głosu.

Wyłączaja się Cofee Kawa Kafi, threepence trzy soldy tripens w których [ee] brzmi jak i krótkié, takoż [wyrazy] pochodné od free, agree, see, w których brzmi jak ie wymawiając e krótkié i ściśnioné, n.p. freer wolniéjszy frier.

Dla piękniejszej harmonii i większej rozmaitości głosów zamieniają się niektóre głoski polskie, w stopniowaniu, czasowaniu i tworzeniu wyrazów pochodnych od pierwotnych.

Wiedzieć należy: 1) że wy­razy piérwotné, są zawsze niezłożoné, a krótszé od pochodnych, np. od pán pochodzą pani, panicz itd.

Powtore, znaczenia tego z zupełną pewnością nauczyć się nie można, jeżeli przekładający nie zdoła oddzielić wyrazów pierwotnych (radicales) od pochodnich, czyli, co na jedno wychodzi, jeżeli nie zdoła przemienić wiersza na prozę i o wyrazach z których się składa podług źródłosłowów, sądzić.

Księga czwarta traktuje o pochodzeniu wyrazów i na cztery rozdziały jest podzielona. Pierwszy zawiera w sobie wyrazy pierwotne, czyli takie które prosto z źródłosłowów pochodzą, drugi wyrazy pochodnie (Derivativ), trzeci złożone, czwarty nakoniec o rodzajach imion podaje prawidła.

Te [wyrazy] zaś które z pierwotnych są rozmaicie urabiane, zowią się pochodne, np. płynny, płynąć, pływać pochodzą od płyn; lotny, lecieć, latać od lot.

Oprócz tego podziału dzielą się jeszcze wyrazy na: [...] 4) pochodne, które od innych wyrazów pochodzą, np. dochód, przychód, zachód, ojcowski, ojczyzna, rolnik, rolnictwo.

W tém porównywaniu jeżeli nie zaniedbają notować pierwiastków, wyrazów i słów od nich pochodnich, jako też przedników i przyrostków w odmianach imion czyli wyrazów i słów dostrzeganych, a uznają wraz ze mną, że te wszystkie odmiany od wspólnéj pochodzą mowo-matki.

Dla tych nawet nie wielu uczonych, którzy się trudnią etymologią, powinno być rzeczą obojętną, do którego pierwiastku teraźniejsi pisarze odnoszą wyraz pochodny.

POCHODNE wyrazy. Obacz Wyrazy.

WYRAZY pochodne; mogą służyć do rozwiązania wątpliwości wpi sowni, 199.

Z wyrazu Głoskownia, każdy ziomek myślący, gdy się uda do źródłosłowu czyli Etymologii: głos, i do [wyrazów] pochodnych: głoska, głoskowy, głoskowość i t. p. odgadnie znaczenie, i potrafi z niego zdać sprawę. — Z wyrazu Grammatyka, nikt bez znajomości języka Greckiego nie dojdzie, co znaczy.

Na koniec we śrzodku tych i od nich pochodnych wyrazów: Agniészka, biéda, cérować, céwka, chléb, chléw, [...].

W zdarzonéj wątpliwości przy użyciu tych liter, należy się radzić źródłosłowu, to jest formować odmiany grammatyczne, albo téż dobierać wyrazy pierwotne i pochodne takim sposobem, iżby brzmienie wątpliwej głoski wybitniéj się okazało. I tak pisać należy sen, kończ, róg, Kraków, chleb, obowiązki (a nie sę, kącz, ruk, Krakuf, chlip, obowiąski) bo głoski wątpliwe dają się dobitnie słyszeć w wyrazach snu, koniec, rogowy, Krakowa, chleba, obowiązek.

Wyraz [...] pochodny, to jest od innego wyrazu pochodzący, np. ojczyzna, ojcowski, dobroć, dobrotliwy.

Wszystkie wyrazy nasze podzielić by zatém można na dwa działy; do jednego z nich należą takie wyrazy, które od czegoś pochodzą, np. morzyć, umarzać, mór (od mrę); — takich wyrazów jest w każdym języku bez porównania najwięcej [...] Dział tamten nazywamy wyrazami pochodnymi (abgeleitete Wörter).

[...] Jeżeli końcówka łączy się bezpośrednio s pierwiástkiem np. ula, ulem, wtedy wyráz nazywámy piérwotnym, jeżeli zaś końcówka łączy się z pogłosem przydanym do pierwiástku np. ulica, ulicą, wtedy wyráz jest pochodnym. Tak w piérwszym razie ul jak w drugim ulic nazywámy z niemiecka pniem, Stamm lub z grecka temátem wyrazu. Głoski wchodzące w skłád piérwiástku nazywámy piérwiástkowémi, wszystkie jinne przybyszowemi.

[…] Jeżeli zaś po piérwiástku następują przed końcówkami pogłosy, np. rodny […], których piérwiástki są: rod […], a pogłosy: n, j, u, e, takowe wyrazy nazywámy pochodnemi (derivativa) […].

[...] Piérwotnikiem nazywámy temát, od którego się urábiá za pomocą pogłosu wyráz pochodny, a ten temát może być tak gołym piérwiástkiem, jak i piérwiástkiem już połączonym z jinną spółgłoską pogłosową, lub z nágłosem [...].

Ze względu na pochodzenie wyrazy bywają: pierwotne i pochodne, oraz swojskie i cudzoziemskie. Pierwotne są to wyrazy, które od innych nie pochodzą […]; pochodne, które od innych wyrazów pochodzą […]; swojskie t.j. właściwie polskie […]; cudzoziemskie, są to wyrazy z cudzoziemskiego języka do polskiego przybrane [...].

Wszystkie pojedyncze wyrazy nasze podzielićby zatém można na dwa działy; do jednego z nich należą takie, które od czegoś pochodzą, np. umierać, martwy, morda, śmierć (od mrę) [...]. Dział [...] nazywamy WYRAZAMI POCHODNYMI (abgeleitete Wörter).

Przeciwnie śmierć i cześć, jako zawierające w sobie nie tylko pierwiastek wraz z końcówką, lecz i przyrostek - liczymy już do pochodnych wyrazów, pochodników czyli formacyi drugiéj linii.

Pierwotniki te w pisowni powinniśmy prawidłowo pisać i zachowywać, nie przekręcać, ani przesadzać zmiękczaniem w pochodnych wyrazach: bo mowę nie jasną i brzydką czynią, niektórzy lubownicy przesadnego miękczenia.

Wyraz: trzeba był dawniéj rzeczownikiem i znaczył tyle, co: ofiara, konieczność, niczém się téż nie różni od swego [wyrazu] pochodnego: potrzeba.

По происхожденію слова бываютъ: коренныя pierwotne, и производныя pochodne. [...] 2. Производныя происходятъ отъ коренныхъ, напр. radość, radować, radosny, radośnie; żałość, żałować, żałosny.

Wyjątek stanowią tylko wyrazy, jak odejść, podejść, rozum i od niego pochodne, które tak dzielimy: o-dejść, po-dejść, ro-zum, ro-zumny, ro-zumować i t. d., a to z przyczyny, że już zupełnie straciliśmy poczucie, iż to wyrazy złożone.

Inaczej nieco rzecz się ma z wyrazami pochodnemi, mianowicie z przymiotnikami, utworzonemi za pomocą przyrostków -ny i -ski.

[...] wyrazy zaś pochodne od nazwisk obcych spolszczyć: wina bordoskie, bajronizm itd.

Bez względu na budowę etymologiczną, stosujemy przy dzieleniu wyrazów zasadę zwyczaju z pominięciem etymologji w następującyhch wyrazach i pochodnych: czę-sty, o-so-bi-sty ...fi-zjo-lo-gja ... kartofle...

Chociaż ó w wymawianiu dzisiejszym nie różni się od u, dla uwydatnienia jednak, że dźwięk ten powstał z pierwotnego o, o czym zwykle poucza porównanie danego wyrazu z innemi pochodnemi [wyrazami], np. stółstołu, stolik..., piszemy ó.

Wątpliwą też byłaby pisownia tych bardzo nielicznych wyrazów, o których niezawsze ma się pojęcie, że są złożonemi, więc np. wyraz pochodny od łac.»septentrionalis«jedni napiszą: septentrjonalny (j w zgłosce środkowej), inni zaś septentrionalny przez i ze względu na trion, trional.

I otóż w całym szereguwyrazów występuje tu i na miejscu ь [...] kriktis (w pochodnych).

Ale jak wykazują wyrazy mleko wlekę plewa i podobne, zwłaszcza zaś plon ze swem l, trudno stare oboczności śledziona || słodzona słozona, także mleziwo || młodziwo młozawo (pochodne od * melza), mlostka || młost, mlekita || młokita st. Mlekicie || Młokicie sprowadzać do jednolitej formy z rozszczepionem tylko wedle następstwa l na l || l'. Ale czy one rzeczywiście polegają tylko na t. zw. etymologji ludowej lub odziedziczonej apofonji? t. z. na odziedziczonej oboczności.

IV. Wyrazy ze względu na pochodzenie: A. rodzime i obce [...]. B. pierwotne lub pochodne, np. odimienne (denominativa), odsłowne (deverbativa) i t. p.

Przyglądając się uważnie wzajemnemu stosunkowi wyrazów pokrewnych można stwierdzić: 1) że jakiś wyraz pochodzi od innego [...]; 2) że na odwrót jakiś wyraz jest podstawą, na której opiera się inny wyraz [...]. Można tedy rozróżniać wyrazy podstawowe i pochodne.