Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska głoska

Hasło w cytatach: społgłoska, spółgłoski
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJO 1999, 458 Definicja współczesna

Spółgłoski. Głoski, przy których wymawianiu występuje w obrębie jamy ustno-gardłowej przeszkoda (silne zwarcie lub silne zbliżenie narządów mowy), wskutek czego nie jest możliwy przepływ powietrza przez kanał głosowy bez zakłóceń.

Cytaty

Spółgłoski, czyli konsony: b c d f g h k l ł m n p r s t w x z.

Spółgłoski czyli konsony: b c d f g h k l ł m n p r s t w x z.

Tak się przypádkują wszystkié mającé przed us spół­głoskę jaką, np. Duvus, Jacobus [...]

Konsony czyli spółgłoski, 2.

Definicja zatém; «Spółgłoski są litery nie mogące mieć żadnéj trwałości» jest zupełnie mylną.

Dwa mi są znane środki, których użyto w piśmie przyjętém od Łacinników, aby odróżnić spółgłoskę miękką od twardej w tenczas, kiedy spółgłoska nie spływa na głoskę i.

Dwa mi są znane środki, których użyto w piśmie przyjętém od Łacinników, aby odróżnić spółgłoskę miękką od twardej w tenczas, kiedy spółgłoska nie spływa na głoskę i:

a) albo o naturze społgłoski ostrzega przydane jej znamię. Takiemi znamionami są: linijka ostrzegająca w Hiszpańskiej pisowni o zmiękczeniu głoski n, mañana (maniana) niña (ninia), przekreślenie polskiej głoski ł, ostrzegające o jej brzmieniu twardem, na koniec kreska nad polską spółgłoską miękką [...].

Wymawianie spółgłosek.