terminów gramatycznych online
rzeczownik
- Cz. II. O słowach osobno wziętych: Gddk/1816
- Pisownia spółgłosek: Uchw.AU/1891
- Przypisy na klassę drugą: Kop/1780
- Rozdzielanie wyrazów: Uchw.AU/1891
- Słownik: Mon/1780
- Zbiór nowych słów w tej gramatyce: Gddk/1816
Rzeczownik. Leksem o prymarnej funkcji subiektu - obiektu w zdaniu.
Cytaty
Przeciwnie zaś, poniewáż Imiona rzeczowné a przymiotné w wielu względach grammatycznych są od siebie różné, przeto na osobné dwa szeregi rzeczowników i przymiotników podzieloné być musiały.
Imiona są wielorakie. Nomen substantivum: Imie istotne, krocej: Istotnik, albo Rzeczownik.
Tak w Rzeczownikach jako też w Przymiotnikach, formując Rodzaj żeński od Męzkiego dodać trzeba e nieznamionowane n. p. [...] Marchand Kupiec, Marchande; grand wielki, grande.
Substantivum. Rzeczownik.
Rzeczowniki, utworzone za pomocą sufiksu -stwo od tematów przymiotnikowych na -owo, które w wymawianiu już zatraciły, pisać należy bez w: n. p. ojcostwo, królestwo Józefostwo, i t. p .; utworzone zaś od innych tematów, które także mają w, pisać przez -wstwo, n. p. szewstwo, (szewc); prawodawstwo (prawodawca); myśliwstwo (myśliwy) i t. p.
[Antoni Małecki] Ponieważ więc na linii zapisanej pozostawiona być powinna przynajmniej jedna cała zgłoska, dlatego przyjęto też za zasadę, nie zostawiać na końcu zapisanego wiersza i przyimków w, z, np. w- Krakowie, z- Poznania, gdyż to nie są zgłoski; ale się pisze: w Krakowie, z Poznania i. t. d. Chyba że wypadnie powiedzieć we, ze, wtedy można dzielić przyimek od rzeczownika, np. we- Lwowie, ze- Lwowa.
Powiązane terminy
- imię cudzoziemskie
- imię nieżywotne
- imię osoby
- imię pierwiastkowe
- imię pospolite
- imię własne
- imię zbiorowe
- imię żywotne
- rzeczownik cudzoziemski
- rzeczownik ludzki
- rzeczownik męski
- rzeczownik nieżywotny
- rzeczownik nijaki
- rzeczownik przyswojony
- rzeczownik rodzimy
- rzeczownik swojski
- rzeczownik zwierzęcy
- rzeczownik żeński
- rzeczownik żywotny