Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

tempus

Hasło w cytatach: tempora
Język: łaciński
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Tempusczas: praesens – niniejszy, imperfectum – przeszły niezupełny a. niespełny, perfectum przeszły zupełny a. spełny, futurum – przyszły.

CZAS [...] - 2) gram.: Czasz tempus RN (wykl. przednia).

Tempora verborum quot sunt? Tria. Quae? Praesens, ut lego. Praeteritum, ut legi. Futu[rum], ut legam. Quot sunt tempora in declinatione verborum? Quinque. Quae? Praesens ut lego. Praeteritum imperfectum, ut legebam. Praeteritum perfectum, ut legi. Praeteritum plusquamperfectum, ut legeram. Fut[urum], ut legam. Quid est tempus? Est cum in verbo quaeritur, quando quod factum aut dictum sit.

[Co to jest "czas"? Jest wtedy, gdy w czasowniku wyraża się, kiedy został on zrobiony lub powiedziany. ]

Tempora participiorum quot sunt? Tria. Quae? Praesens ut legens. Praeteritum ut lectus. Futurum ut lecturus vel legend[us].

VERBORUM TEMPORA

Cur in Verbis quaeritur de Tempore? Quia Verbi est proprium significare discrimina temporum in actione.

[Dlaczego w czasownikach pyta się o czas? Ponieważ właściwością czasownika jest oznaczanie rozróżnienia czasów w czynności.]

Quid est Participium? Est nomen verbale significans tempus, [id est, Inflectitur ut nomen, sed praeterea tempus significat, Ut Verbum. Hoc est, Participium ma pod sobą te słowá, ktore deklinują się jako nomina, á pochodzą à Verbo, i záwsze czás pewny znáczą].

Tempus Czás. Wiśniewska 1998, 65: Gramatyka. W podręczniku znajdujemy terminy: czas 122, ćcionka (litera) 121, droga (methodus) 151, dwugłośnik (dyphtongus) 127, imię 141, głośnik (vocalis) 310, kropka, punkt 127, odmiana (paradigma) 194, osoba 141, oznaczenie 193, postać, wid (species) 84, prawidła (canon) 143, przedłogi (praepositio) 185, przymiot, przypadek (accidens) 175, rod, rodzaj (genus) 172, słowo (dictio) 144, sposob, prawidło (canon) 184, wspułgłośnik (consonans) 310, zbieranka, złoż (sylaba) B 147.

Słowu ile przypada: Siedṁ. Ktore: Jákość, sprzężenie, rodzaj, liczbá, wyobráżenie, czás i osobá.

Verbo quot accidunt? Septem. Quae? Qualitas, coniugatio, genus, numerus, figura, tempus et persona.

Quot sunt tempora verborum? Quinque: praesens, perfectum, plusquamperfectum, futurum primum seu circumscriptum et futurum secundum.

Wszytkie swoie verba simplicia Primitiva, in primâ Indicativi, praesentis temporis, personâ, Niemcy pospolicie wymowiáią/ y po jedney/ y o dwuch syllabach/ ták: Ich red ábo/ Ich rede mowię. [...] wszytkie Verba Niemieckie/ we wszytkich Modis, Temporibus et Personis, máią przed sobą záwsze swoie Pronomina Personalia.

Wie viel sind Tempora in verbis? Fast nur 4. Præsens das von gegenwertiger Zeit redet als: cżuję Ich fühle. [...] Prefectum, das von verlauffener Zeit redet, Pámiętałem Ich habe gedacht. Plusqvamperfectum, daß von lengstvergangener Zeit redet, pámiętałemći był Ich hatte gedacht. Futurum, das von zukünfftiger Zeit redet, das ist zweyerley [...].

[Ile jest czasów czasownika? Prawie 4. Præsens, który mówi o czasie teraźniejszym, np. czuję. Perfekt, który mówi o czasie przeszłym, pamiętałem. Plusquamperfekt, który mówi o czasie dawno przeszłym, pamiętałemci byl. Futur, który mówi o czasie przyszłym, jest dwojaki [...].]

Czás, dobá, chwilá, Tempus Cicero. Virg. [...] ὁ χρόνος [ho chrónos]. ἡ ὥρα [hē hṓra]. χολὴ [cholḕ].

Tempus, ŏris, n. Czás 1. 2. 3. 7. 8. Przypadek 2. Skroń.

Indicativus ut plurimum sex tempora habet. Praesens, imperfectum, perfectum, plusquam perfectum, futurum primum seu circumscriptum, quod bene imperfectum vocari potest et futurum secundum seu simplex, quod perfectum dici potest.

Tempora verborum quot sunt? Tria. Quae? Praesens ut lego: Praeteritum ut legi: Futurum ut legam.

Czásy słow wiele są? Trzy. Ktore? Niniejszy jáko czytam: Przeszły jáko czytałem: Przyszły jáko będę czytał.

Quid est tempus? Est cum in verbo quaeritur, quando quod factum aut dictum sit.

[Co to jest czas? Jest wtedy, gdy w czasowniku szuka się [informacji o tym], kiedy to zostało zrobione lub powiedziane.]

Die Zeit, Czás, [Tempus]. Wie vielerley ist die Zeit? Fünferley. 1. Die Gegenwärtige Przytomny [Praesens.] 2. Die Fast vergangene niemal przeszły, [Imperfectum.] 3. Die Vergangene Przeszły [Perfectum.] 4. Die gantz vergangene Cále przeszły [Plusqvamperfectum.] 5. Die Künfftige Przyszły [Futurum.]

Wie viel sind Zufälle [Accidentia] des Zeitwortes? Achte? [sic!] (1) daß Geschlecht [Genus] (2) das Herkommen [Species] (3) die Zeit [Tempus] (4) die Weisen [Modi] (6) [sic!] die Gestalt [Figura] (5) [sic!] die Person [Persona] (7) die Zahl [Numerus] und (8) die Zeitwandelung [Conjugatio.].

[Ile jest kategorii (cech) czasownika? Osiem. (1) Rodzaj (2) Pochodzenie (Początek) (3) Czas (4) Tryby (Sposoby) (6) [sic!] Postać (kształt, wyobrażenie) (5) [sic!] Osoba (7) Liczba (8) Koniugacja. ]

Gdy jedná z tych pártykuł, álbo cząstek mi, ti, ci, ui, fi, lo, la, gli, li, le, ne, po wtorej personie ktorychkolwiek temporum, i liczby się kłáść będzie, tedy záwsze ostátna syllábá krotko wymawiána bywa, jáko Parligli, mow mu [...].

DE TEMPORIBUS O Czásách.

Wie viel Tempora hat das Verbum? Fünffe: Praesens, Die gegenwärtige Zeit. Imperfectum, Die knap vergangene/ Perfectum, Die vergangene. Plusquam perfectum, Die ganz verflossene. Futurum, Die künfftige.

[Ile czasów ma czasownik? Pięć. Praesens, imperfectum, perfectum, plusquamperfectum, Futurum.]

Attributa verbi personalis [...] sunt octo: Genus, Coniugatio, Modus, Tempus, Numerus, Persona, Figura, Species.

Bey dem Verbo Personali sind achterley zu mercken: Genus, Conjugatio, Modus, Tempus, Numerus, Persona, Figura, Species.

[Przy czasowniku osobowym należy zwrócić uwagę na osiem rzeczy: genus, conjugatio, modus, tempus, numerus, persona, figura, species.]

Ma też Verbum, w káżdem Modo, swe pewne Tempora, ktorych jest pięć.

ą pisze się [...] w Temporach kończących się ná ąłem, ał, ąwszy.

Nomen, Pronomen, Participium deklinuią się przez Casus, Verbum zaś koniuguie się przez Tempora.

P. Które są accidentia albo Przymioty Verbi? O. Sześć: Genus, albo Vox, numerus, persona, modus, tempus, Conjugatio.

Inne Modi i Tempora formuią śię tak, iak śię mówiło [...].

Tempus, Czas, praesens, teraznieyszy.

Il y a trois tems proprement dits: Présent. Ego amo, J'aime. Prétérit, ou Passé. Ego amavi, j'amai, et Futur, Ego amabo, j'aimerai.

[...]

Tempora (czasy) właściwie są trzy: praesens, teraźniejszy, v. g. Ego amo, ja kocham, praeteritum, przeszły v. g. Ego amavi, ja kochałem, i futurum przyszły v. g. Ego amabo, ja będę kochał.

Tempus, Czas. præsens, teraźnieyszy. præteritum imperfectum, przeszły niedoskonały. præteritum perfectum, przeszły doskonały. præteritum plus quam perfectum, więcey niż doskonały. futurum, przyszły. supinum, wznak.

Tak też kiedy w różnych spadkach (casus) lub czasach (tempus) przeniesione będzie uderzenie na Е.

Słowa Rossyjskie sprzęgają się (coniugantur) przez sposoby (modos), czasy (tempora), liczby (numeros), osoby (personas) i rodzaje (et genera).

Uwaga: taka Słów odmiana zowie się Czasowaniem czyli odmianą przez Czasy (per tempora) ponieważ sąd, który w Słowie wyrażamy znaczy abo to, co teraz jest, abo to, co już było albo to, co dopiero będzie.

Tempora verborum. Czasy słow. Tempus praesens. Czas teraźniejszy. Tempus praeteritum imperfectum. Czas przeszły nie doskonały, czyli nie dokonany. T. praeteritum perfectum. Czas przeszły doskonały.

Tempus, czas. præsens, terażnieyszy. præteritum imperfectum, przeszły niedokonany. præteritum perfectum, przeszły dokonany. præteritum plusquamperfectum, zaprzeszły. futurum, przyszły. supinum, imiesłów. gerundia, imiesłów osobliwy.

Tempora sunt quinque, czasow jest [p]ięć, Praesens, Teraźniejszy, Praeteritum im[p]erfectum, Przeszły niedoskonały, Praeteritum [p]erfectum, przeszły doskonały, Praeteritum [p]lus quam perfectum, Przeszły więcy niż dosko[n]ały, Futurum i przyszły.

Participium quid est? Uczęstnik co jest? Pars orationis declinabilis, Część mowy staczająca się, Accidentia Nominis et Verbi habens, [p]rzypadki Imienia i słowa mająca, út scri[b]ens, jako piszący, orans, modlący się. Accidentia sunt septem, Przypadkow jest siedm, Figura Wyobrażenie, Tempus, Czas, Significatio, Znamionowanie. Genus Rodzaj, Declinatio, Staczanie, Numerus, Liczba, Casus Spadek.

Der Pole hat 4 Tempora oder Zeitbeugungen.

Wenn nun ein Zeitwort durch diese Modos, Tempora, Personas, Numeros nicht allezeit gebeugt wird, so ist es ein mangelhaftes Zeitwort. [...] folglich ist es ein Defectivum.

[Jeśli czasownik nie zawsze odmienia sie przez tryby, czasy, osoby, liczby, to jest to czasownik wybrakowany. [...] jest to zatem Defectivum.]

CZAS, u, m. [...]. §. Grammat. czasy, tempora, odmiany słów czasowych czyli czasowników verborum podług czasu.

Wyrazy do dziewiątej części mowy należące odmieniają się, a to czworako:

1) Przez Tryby (Modus), np. czytać, czytam, czytaj, czytałbym.

2) Przez Czasy (Tempora), np. czytam, czytałem, czytałem był, będę czytał.

3) Przez Liczby (Numeros), np. czytam, czytamy [...].

Verbum tempora. Słow czasy.

Czasy i Tryby, (Tempora et Modi).

Czas dzielimy, jak wiadomo, na teraźniejszy, przeszły i przyszły, wedle tego, czy zdarzenie, o którém mówię, odbywa się w téj chwili, gdzie o niém mówię; czy już się przedtém odbyło, czy też dopiero ma nastąpić. [...] Posiada zatem język polski w ogóle cztéry gramatyczne czasy (tempora) na oddanie tych wszystkich względów.

Czas dzielimy, jak wiadomo, na teraźniejszy, przeszły i przyszły, wedle tego, czy zdarzenie, o którém mówię, odbywa się w téj chwili, kiedy o niém mówię; czy już się przedtém odbyło, czy też ma dopiero nastąpić. [...] Posiada zatem język polski w ogóle cztéry gramatyczne czasy (tempora) na oddanie tych wszystkich względów.

Czas Tempus. Orzekając, najlepiéj opuszczać wyraz czas, więc zatem czas teraźniejszy mówić Teraźniejszy, Teraźniejszość i t. d. [Ter. Przech. Przesz. Przysz. Zaprzesz.].

Czas (tempus) forma czasownika, wyrażająca stosunek chwili czynności do chwili mówienia lub do chwili innej czynności.