Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska głoska
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: spółgł., spółgłoski
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
EJO 1999, 458 Definicja współczesna

Spółgłoski. Głoski, przy których wymawianiu występuje w obrębie jamy ustno-gardłowej przeszkoda (silne zwarcie lub silne zbliżenie narządów mowy), wskutek czego nie jest możliwy przepływ powietrza przez kanał głosowy bez zakłóceń.

Cytaty

DwBg/1813, s. 2 Definicja

Spółgłoski, czyli konsony: b c d f g h k l ł m n p r s t w x z.

DwBg/1813, s. 2

Spółgłoski czyli konsony: b c d f g h k l ł m n p r s t w x z.

DwBg/1813, s. 17

Tak się przypádkują wszystkié mającé przed us spół­głoskę jaką, np. Duvus, Jacobus [...]

DwBg/1813, s. 171

Konsony czyli spółgłoski, 2.

Rozw/1923, s. 64

Zwłaszcza przy samogłoskach trudno rozróżniać oba rodzaje zmian. Ale ostatecznie są zjawiska, wyglądające na ogólniezależne, na rezultat ogólnych tendencyj fonetycznych, jak np. przejście dawnych długich, a zarazem jakościowo różnych od krótkich, pełnogłosek w krótkie t. z. pochylone, albo rozwój spalatalizowanych przedniojęzykowych spółgłosek w afrykaty itp.; zwłaszcza zaś w obrębie spółgłosek.

Rozw/1923, s. 160

Podobnie w grupach spółgł. + m, n + spółgł..

Rozw/1923, s. 191

W kadzielnica <= kadzidlnica (podobnie w czes.) itp. obok poradlne poralne i obok radelne itp. mamy odrębną grupę spółgł. + r, l, m, n + spółgł. z wtórnem przejściem t. zw. pobocznej zgłoski w pełną, por. §§ 31 uw. 39, 61 od końca, 64 od końca.

Powiązane terminy