of Grammatical Terms online
rzeczownik
Language: polski
- O wyrazach: Kam/1870
- Pisownia: Król/1907
- Semantyka: PolTerm/1921
Rzeczownik. Leksem o prymarnej funkcji subiektu - obiektu w zdaniu.
Quotations
Rzeczownik jest częścią mowy odmienną, która oznacza osobę, rzecz lub pojęcie i ma nazwę stale do wyobrażenia rzeczy przywiązaną.
W przym. i rzecz. utworzonych za pomocą przyrostka ski, stwo od osnów na d i odpowiadającym imionom ski i ctwo pisać dz, a więc: sąsiedztwo, sąsiedzki [...].
W II. p. l. p. i l. mn. rzecz. r. ż. na ja mają końcówki ji: tej kolonji i tych kolonji itd.
W nazwach gieograficznych, złożonych z rzeczownika (imienia pospolitego) i przymiotnika, tylko w przymiotniku zostaje wielka litera: morze Bałtyckie, góry Tatrzańskie.
Wyrazy samodzielne i niesamodzielne. Rzeczownik. Rzeczowniki zmysłowe i oderwane (umysłowe), rzeczowniki pospolite i własne, rzeczowniki zbiorowe i jednostkowe.
Related terms
- imię cudzoziemskie
- imię pospolite
- imię własne
- rzeczownik cudzoziemski
- rzeczownik dwojakiego znaczenia
- rzeczownik jednostkowy
- rzeczownik ludzki
- rzeczownik materialny
- rzeczownik męski
- rzeczownik męski osobowy
- rzeczownik nieżywotny
- rzeczownik nijaki
- rzeczownik obcy
- rzeczownik oderwany
- rzeczownik osobowy
- rzeczownik pierwotny
- rzeczownik pochodny
- rzeczownik pospolity
- rzeczownik przymiotowy
- rzeczownik słowny
- rzeczownik umysłowy
- rzeczownik własny
- rzeczownik zbiorowy
- rzeczownik zdrobniały
- rzeczownik zgrubiały
- rzeczownik złożony z dwóch lub więcej części (pluralia tantum)
- rzeczownik zmysłowy
- rzeczownik zwierzęcy
- rzeczownik żeński
- rzeczownik żywotny
- rzeczownik żywotny ludzki
- właściwy rzeczownik