terminów gramatycznych online
rzeczownik
Język: polski
- Liczby najdokładniej stwierdzają: Oż/1883
- Nauka o formach (Flexya): Mał/1863
- O składni, czyli o należytém wyrazów ułożeniu: Ant/1788
- O wyrazach osobno wziętych: Ant/1788
- Podziały istotników: Czep/1871–1872
- Przypisy do grammatyki na klasę III: Kop/1783
- Przypisy na klassę drugą: Kop/1780
- Rozdział III. O słoworodzie: Kop/1783
- Słowniczek: Gaert/1927
- Словопроизведенiе [Źródłosłów]: Grub/1891
Rzeczownik. Leksem o prymarnej funkcji subiektu - obiektu w zdaniu.
Cytaty
Przeciwnie zaś, poniewáż Imiona rzeczowné a przymiotné w wielu względach grammatycznych są od siebie różné, przeto na osobné dwa szeregi rzeczowników i przymiotników podzieloné być musiały.
Widzimy po siódmé, jak z Rzeczowników robią się Przymiotniki, i wzajémnie, np. urodzáj, urodzájny, wyrodzony, wyrodek: jak z Imion robią się Słowa i Imiésłowy, np. rodzáj, rodzic, urodzić się, urodzony.
Imiona przymiotów, wziętych rzeczownie, kończą się jak Rzeczowniki np. moc, życié : fortitudo, vita.
Części myśli nazywamy po Grammatycznemu Rzeczownikiém, Przymiotnikiém i Słowém [...].
W Rzeczownikach na trzy rzeczy mieć wzgląd potrzeba: to jest, na liczbę, przypadkowanie, i rodzajowanie.
Poetowie opuszczają to 'S jeśli rzeczownik, któremuby się dodać powinno było, kończy się S np. When Phebus rays had pierced the trem bling trees. Kiedy słoneczné promienie przeniknęły drżącé drzewa.
Tak np. ojciec, koń, kamień, oznacza istotę czyli rzecz przedmiotu, o którym mówimy; stad też takie wyrazy mianujemy rzeczownikami.
Istotnik czyli rzeczownik jest nazwanie każdéj istoty, w zdaniu zwykle jest podmiotem, i odpowiada na pytanie: kto? co?
Rzeczowniki czyli istotniki dzielą się jeszcze na własne czyli szczególne, pospolite czyli ogólne i podzielne.
Prawideł przypadkowania rzeczow. i przymiot. mamy 16; zawierają 17,300 rzecz.
Prawideł przypadkowania rzeczow. i przymiot. mamy 16; zawierają 17,300 rzecz.
По значенію своему всѣ слова польскаго языка раздѣляются на 9 частей рѣчи: 1. Имя существительное, rzeczownik. [...]
Rzeczowniki (substantiva) - wyrazy oznaczające osoby lub rzeczy (zmysłowe lub umysłowe).
II. Wyrazy jako całości ze względu na znaczenie (części mowy):
A. Wyrazy ★samodzielne: 1. imiona (nomina): a) ★rzeczownik (substantivum), b) ★przymiotnik (adiectivum), c) ★liczebnik (numerale).
Powiązane terminy
- część mowy
- część mowy odmienna
- gromada deklinacyjna
- imię (nazwa, część mowy)
- imię (rzeczownik, przymiotnik, liczebnik)
- wyraz samodzielny
- imię cudzoziemskie
- imię ludzi
- imię nieżywotne
- imię osoby
- imię pospolite
- imię rzeczy
- imię własne
- imię zbiorowe
- imię żywotne
- rzeczownik cudzoziemski
- rzeczownik częstotliwy
- rzeczownik jednostkowy
- rzeczownik jednotliwy
- rzeczownik ludzki
- rzeczownik materialny
- rzeczownik męski
- rzeczownik nieosobowy
- rzeczownik nieżywotny
- rzeczownik nijaki
- rzeczownik oderwany
- rzeczownik osobowy
- rzeczownik pierwotny
- rzeczownik pieszczotliwy
- rzeczownik pochodny
- rzeczownik pogardliwy
- rzeczownik pogarszający
- rzeczownik pojedynczy
- rzeczownik pospolity
- rzeczownik powiększający
- rzeczownik składany
- rzeczownik słowny
- rzeczownik słowowy
- rzeczownik swojski
- rzeczownik średni
- rzeczownik umysłowy
- rzeczownik własny
- rzeczownik wyraźny
- rzeczownik zbiorowy
- rzeczownik zdrobniały
- rzeczownik zgrubiały
- rzeczownik złożony
- rzeczownik zmysłowy
- rzeczownik zwierzęcy
- rzeczownik żeński
- rzeczownik żywotny
- wyraz zmysłowy