terminów gramatycznych online
rzeczownik
Język: polski
- Cz. II. O słowach osobno wziętych: Gddk/1816
- Części mowy odmienne: Malecz/1882
- Część II. O Imieniu: Mucz/1825
- Część II. O Słowie: Mucz/1825
- Fleksja czyli nauka o odmianach: Kr/1897
- Liczby najdokładniej stwierdzają: Oż/1883
- Nauka o znaczeniu wyrazów (semantyka): Szob/1923
- O głoskach: Mroz/1822
- O wyrazach: Kam/1870
- Podziały istotników: Czep/1871–1872
- Przypadkowanie rzeczownikow: Mroz/1822
- Przypisy na klassę drugą: Kop/1780
- Rozdział IV. O imieniu: Kop/1778
- Rzeczownik: Br/1848
- Zbiór nowych słów w tej gramatyce: Gddk/1816
- Znaczenie wyrazów: Br/1848
Rzeczownik. Leksem o prymarnej funkcji subiektu - obiektu w zdaniu.
Cytaty
Śnieg, nix [...] Takie Imiona zowią się Rzeczowne (substantiva) albo krócej Rzeczowniki, bo wyrażają rzeczy, jak to śnieg, miód, kwiat: albo wyrażają Przymiot, ale wzięty za rzecz jako to białość, słodycz, nauka, potrzeba, a należą do pytania Kto? Co?.
Przeciwnie zaś, poniewáż Imiona rzeczowné a przymiotné w wielu względach grammatycznych są od siebie różné, przeto na osobné dwa szeregi rzeczowników i przymiotników podzieloné być musiały.
Tak w Rzeczownikach jako też w Przymiotnikach, formując Rodzaj żeński od Męzkiego dodać trzeba e nieznamionowane n. p. [...] Marchand Kupiec, Marchande; grand wielki, grande.
Substantivum. Rzeczownik.
Siodmy przypadek Rzeczowników zakończonych na twardą spółgłoskę formuje się przez zmiękczenie społgłoski i przybranie samogłoski e.
Prawidło jest ogólne, że Rzeczownik zakończony na miękką spółgłoskę przybiera w 2m przypadku liczby mnogiej zakończenie i.
Od Rzeczownika Kraków formuje się Przymiotnik przez dodanie zakończenia ski, Krakow-ski.
Rzeczownik jest wyraz którym nazywamy osobę lub rzecz jakową. Józef, Warszawa, kapelusz i t. p.
W szeregu wyrazów odmiennych piérwsze jest Imie, którém nazywamy rzeczy lub ich przymioty. Imie jest więc nazwisko rzeczy, lub jéj przymiotu. Imiona tedy stąd się zowią, jedne rzeczownemi czyli Rzeczownikami, drugie przymiotnemi czyli Przymiotnikami. Cecha imion rzeczownych jest, że odpowiadają na pytanie: kto? albo co?.
[...] Zakończenia czasowe czyli słowne dwóch piérwszych osób l. p. eś, em, i dwóch mnogiéj ście, śmy, mogą się od słów odrywać, i łączyć z zaimkiem, rzeczownikiem, przymiotnikiem, spójnikiem lub przysłówkiem. Sposób ten łączenia tych zakończeń z innemi wyrazami, nazywa się Przekładnią, w któréj następujące przestrogi zachować należy. a) Jeżeli poprzedzający wyraz, do którego się zakończenie słowa przenosi, kończy się na samogłoskę, natenczas zakończenie czasowe traci swoję samogłoskę e [...] b) Przekładnia ta, koniecznie użyta być musi wtenczas, kiedy przed słowem stoi spójnik by, lub inne z niego złożone [...].
Język polski ma dziesięć części mowy: Rzeczownik, przymiotnik, liczebnik, zaimek, słowo, imiesłów, przyimek, przysłówek, spójnik, wykrzyknik.
Rzeczownik jest to wyraz, który oznacza albo osobę, albo rzecz, albo pomysł.
Rzeczowniki dzielą się na: 1. Oznaczające istoty żywe i nieżywe [...]. 2. Własne i pospolite [...]. 3. Piérwotne i pochodnie [...]. 4. Zdrobniałe i zgrubiałe [...]. 5. Sczegółowe i zbiorowe [...]. 6. Pojedyńcze i złożone [...]. 7. Jednokrotne, częstokrotne i dokonane [...].
Rzeczownik jest częścią mowy odmienną, która oznacza osobę, rzecz lub pojęcie i ma nazwę stale do wyobrażenia rzeczy przywiązaną.
Istotnik czyli rzeczownik jest nazwanie każdéj istoty, w zdaniu zwykle jest podmiotem, i odpowiada na pytanie: kto? co?
Rzeczowniki czyli istotniki dzielą się jeszcze na własne czyli szczególne, pospolite czyli ogólne i podzielne.
Rzeczownik jest to część mowy odmienna, która oznacza rzecz jaką lub osobę, np. stolarz, szewcową, stół, trzewik.
Prawideł przypadkowania rzeczow. i przymiot. mamy 16; zawierają 17,300 rzecz.
Prawideł przypadkowania rzeczow. i przymiot. mamy 16; zawierają 17,300 rzecz.
Do części mowy odmiennych należą: rzeczowniki, przymiotniki, zaimki i słowa (zwane niekiedy czasownikami).
Rzeczowniki nazywają przedmioty, a wśród przedmiotów rozróżniamy przedmioty zmysłowe świata zewnętrznego i przedmioty oderwane, czyli właściwości, czynności lub stany, odtwarzane niezależnie od przedmiotów, w których są wyróżniane. Zależnie od tych dwóch odmian przedmiotów dzielimy rzeczowniki na zmysłowe i oderwane.
Powiązane terminy
- część mowy
- część mowy odmienna
- imię (nazwa, część mowy)
- imię (rzeczownik, przymiotnik, liczebnik)
- wyraz odmienny
- wyraz samodzielny
- imię cudzoziemskie
- imię nieżywotne
- imię osoby
- imię pospolite
- imię rzeczy
- imię rzeczy nieżyjącej
- imię własne
- imię zbiorowe
- imię żywotne
- rzeczownik całościowy
- rzeczownik cudzoziemski
- rzeczownik cząstkowy
- rzeczownik częstokrotny
- rzeczownik częstotliwy
- rzeczownik dokonany
- rzeczownik foremny
- rzeczownik jednokrotny
- rzeczownik jednostkowy
- rzeczownik jednotliwy
- rzeczownik liczbowy
- rzeczownik ludzki
- rzeczownik materialny
- rzeczownik męski
- rzeczownik męski nieżywotny
- rzeczownik męski osobowy
- rzeczownik męski żywotny
- rzeczownik nieodmienny
- rzeczownik nieosobisty
- rzeczownik nieosobowy
- rzeczownik niepodzielny
- rzeczownik nieprawidłowy
- rzeczownik nieregularny
- rzeczownik niezmienny
- rzeczownik nieżywotny
- rzeczownik nijaki
- rzeczownik obcy
- rzeczownik oderwany
- rzeczownik ogólny
- rzeczownik osobowy
- rzeczownik osób męskich
- rzeczownik pierwotny
- rzeczownik pieszczotliwy
- rzeczownik pochodny
- rzeczownik podzielny
- rzeczownik pojedynczy
- rzeczownik pospolity
- rzeczownik powiększający
- rzeczownik przymiotnikowy
- rzeczownik przymiotowy
- rzeczownik przyswojony
- rzeczownik składany
- rzeczownik słowny
- rzeczownik słowowy
- rzeczownik swojski
- rzeczownik szczególny
- rzeczownik szczegółowy
- rzeczownik średni
- rzeczownik umysłowy
- rzeczownik własny
- rzeczownik zbiorowy
- rzeczownik zdrobniały
- rzeczownik zgrubiały
- rzeczownik złożony
- rzeczownik złożony z dwóch lub więcej części (pluralia tantum)
- rzeczownik zmysłowy
- rzeczownik zwierzęcy
- rzeczownik żeński
- rzeczownik żywotny
- rzeczownik żywotny ludzki
- rzeczownik żywotny zwierzęcy
- stały rzeczownik
- właściwy rzeczownik
- gatunek (rodzaj)
- końcówka cechowa
- liczbowanie
- liczebnik
- miękczenie foremne
- omównik
- przypadkowanie
- rodzaj (gramatyczny)
- rodzajowanie
- wzór drugi podrzędny rzeczowników rodzaju męskiego liczby pojedyńczej
- wzór pierwszy podrzędny rzeczowników rodzaju męskiego liczby pojedyńczej
- zakończenie
- zakończenie złagodzone
- zdrobniałość