terminów gramatycznych online
rzeczownik
Język: polski
- Część II. O częściach mowy w ogólności: Jak/1823
- Fleksja czyli nauka o odmianach: Kr/1897
- Forma negativă: Gos/1939
- Liczby najdokładniej stwierdzają: Oż/1883
- O częściach mowy w ogólności: Bor/1830
- O ośmiu częściach mowy: DwBg/1813
- O rzeczowniku i przymiotniku: Bor/1830
- O składni, czyli o należytém wyrazów ułożeniu: Ant/1788
- O wyrazach osobno wziętych: Ant/1788
- Rzeczownik: Br/1848
- Słownik: Mon/1780
- Słownik, tom VII (Pri-R): Dor/1958–1969
- Wstęp obejmujący pogląd na Głosownią i pojęcie Pierwoskładni: Malin/1869
- Znaczenie wyrazów: Br/1848
Rzeczownik. Leksem o prymarnej funkcji subiektu - obiektu w zdaniu.
Cytaty
Imiona są wielorakie. Nomen substantivum: Imie istotne, krocej: Istotnik, albo Rzeczownik.
W Rzeczownikach na trzy rzeczy mieć wzgląd potrzeba: to jest, na liczbę, przypadkowanie, i rodzajowanie.
Poetowie opuszczają to 'S jeśli rzeczownik, któremuby się dodać powinno było, kończy się S np. When Phebus rays had pierced the trem bling trees. Kiedy słoneczné promienie przeniknęły drżącé drzewa.
Imiona są rzeczowné czyli rzeczowniki i przymiotné albo przymiotniki.
Rzeczowniki wyráżają rzecz, np. śniég, miód: albo Wyrażają wpráwdzie przymiot, ale wzięty za rzecz, np. biáłość, słodycz.
Imiona [...] Złączné, że jest przymiotnik ze swoim rzeczownikiem położony, np. urodzajná ziémia.
5) Rzeczownik i wszystkié nazwiska grammatyczné.
O formie trzeciej. § 25. Forma ta zamyka w sobie imiona nieżywotné, tudziéż te żywotné, któré żadnéj płci nie znaczą: to jest, do téj formy należą samé rzeczowniki rodzaju nijakiego.
IMIE lub RZECZOWNIK, uważany tylko jako wyraz, znaczy rzecz wszelką, albo wyobrażenie rzeczy. Uważany jako część zdania, wyraża tę rzecz, o któréj mówimy.
Imie rzeczowne zowiemy króciéj rzeczownikiem.
Mowa ludzka składa się z wyrazów. Wyrazy dzielą się na części mowy, a te są odmienne i nieodmienne. Odmienne 1. Rzeczownik [...] 2. Przymiotnik [....] 3. Zaimek [...] 4. Liczbownik [...] 5. Słowo [...] Imiosłów [...] 7. Przysłówek odmienny: pięknie, piękniej, najpiękniej, nieodmienny: nader, jeszcze, zgoła, Nieodmienne 8. Przyimek [...] 9. Spojnik [...], 10. Wykrzyknik.
Gatunki i Nazwiska Rzeczowników. Rzeczownik żywotny [...] nieżywotny [...] mężczyński [...].
Język polski ma dziesięć części mowy: Rzeczownik, przymiotnik, liczebnik, zaimek, słowo, imiesłów, przyimek, przysłówek, spójnik, wykrzyknik.
Rzeczownik jest to wyraz, który oznacza albo osobę, albo rzecz, albo pomysł.
Rzeczowniki dzielą się na: 1. Oznaczające istoty żywe i nieżywe [...]. 2. Własne i pospolite [...]. 3. Piérwotne i pochodnie [...]. 4. Zdrobniałe i zgrubiałe [...]. 5. Sczegółowe i zbiorowe [...]. 6. Pojedyńcze i złożone [...]. 7. Jednokrotne, częstokrotne i dokonane [...].
Rzeczownik jest to wyráz, którym oznaczámy osobę, zwiérzę, lub jakąkolwiek jistotę żywotną lub nieżywotną, stán, czynność, uwáżaną w pojęciu naszym jako jistność wyłączną i swój byt mającą […].
[...] Zresztą, jak piérwiástki kończące się na a, i, e są wyłącznie słównemi, t. j. służą tylko, ogołocone z nágłosów i pogłosów, za temáta słówne, a nigdy za temáta jimionowe, tak samo i piérwiástki słówne, mające w środku jotowane e, czyli zaczynające się od spółgłoski zmiękczonéj, a kończące się na spółgłoskę twardą, nie służą za temát do urábianiá rzeczowników [...].
[...] Aczkolwiek język nasz skłádá wyrazy s piérwiástków jimionowo-słównych, jednakże środka tego pomnożeniá swojich rzeczowników używá bardzo skromnie, rzádko i tylko zdaje się w koniecznéj potrzebie, a przynájmniéj dzieje się takowe skłádanie daleko rzádziéj i skromniéj niżeli w greczyznie i dzisiejszéj niemczyznie, w któréj nader ograniczoná jilość pogłosów stała się źródłem bogactwa językowego s powodu wielkiéj łatwości skłádaniá rzeczowników z dwu lub więcéj piérwiástków lub piérwotników ze sobą [...].
Prawideł przypadkowania rzeczow. i przymiot. mamy 16; zawierają 17,300 rzecz.
Prawideł przypadkowania rzeczow. i przymiot. mamy 16; zawierają 17,300 rzecz.
Do części mowy odmiennych należą: rzeczowniki, przymiotniki, zaimki i słowa (zwane niekiedy czasownikami).
RZECZOWNIK—SUBSTANTIVUL
In limba polonă substantivele sunt de trei genuri: masculin, femenin și neutru. Ele au numărul singular și plural și se declină în 7 cazuri.
Rzeczownik m III «część mowy obejmująca wyrazy odmieniające się przez przypadki i liczby, nie mająca w zasadzie mocji, określana, a nie określająca, oznaczająca osobę, przedmiot, pojęcie».
Powiązane terminy
- część mowy
- część mowy odmienna
- imię (nazwa, część mowy)
- imię (wyraz odmieniany)
- wyraz odmienny
- wyraz samodzielny
- imię cudzoziemskie
- imię nieżywotne
- imię osoby
- imię pierwiastkowe
- imię pospolite
- imię własne
- imię zbiorowe
- imię żywotne
- rzeczownik charakterystyczny
- rzeczownik cudzoziemski
- rzeczownik częstokrotny
- rzeczownik częstotliwy
- rzeczownik dokonany
- rzeczownik dwurodzajowy
- rzeczownik dwutematowy
- rzeczownik jednokrotny
- rzeczownik jednostkowy
- rzeczownik jednotematowy
- rzeczownik jednotliwy
- rzeczownik kobiecy
- rzeczownik kontrahowany
- rzeczownik liczbowy
- rzeczownik materialny
- rzeczownik męski
- rzeczownik męski nieżywotny
- rzeczownik męski osobowy
- rzeczownik męski żywotny
- rzeczownik męskoosobowy
- rzeczownik nieforemny
- rzeczownik niemęskoosobowy
- rzeczownik nieosobowy
- rzeczownik nieprawidłowy
- rzeczownik nieregularny
- rzeczownik niesłowny
- rzeczownik niezmienny
- rzeczownik nieżywotny
- rzeczownik nijaki
- rzeczownik obcy
- rzeczownik odczasownikowy
- rzeczownik oderwany
- rzeczownik odprzymiotnikowy
- rzeczownik odrzeczownikowy
- rzeczownik odsłowny
- rzeczownik osobowy
- rzeczownik osobowy (imię własne)
- rzeczownik osób męskich
- rzeczownik pierwotny
- rzeczownik pieszczotliwy
- rzeczownik pochodny
- rzeczownik pojedynczy
- rzeczownik poojcowski
- rzeczownik pospolity
- rzeczownik przestarzały
- rzeczownik przymiotnikowy
- rzeczownik przymiotowy
- rzeczownik przyswojony
- rzeczownik rodowy
- rzeczownik rodzaju męskiego
- rzeczownik rodzaju nijakiego
- rzeczownik rodzaju żeńskiego
- rzeczownik samczy
- rzeczownik samiczy
- rzeczownik składany
- rzeczownik słowny
- rzeczownik słowowo-nijaki
- rzeczownik słowowy
- rzeczownik stanowy
- rzeczownik swojski
- rzeczownik szczególny
- rzeczownik szczegółowy
- rzeczownik średni
- rzeczownik twardotematowy
- rzeczownik ułomny
- rzeczownik umysłowy
- rzeczownik urzędowy
- rzeczownik własny
- rzeczownik zbiorowy
- rzeczownik zdrobniały
- rzeczownik zgrubiały
- rzeczownik złożony
- rzeczownik zmysłowy
- rzeczownik zwierzęcy
- rzeczownik żeński
- rzeczownik żywotny
- rzeczowniki ludzkie płci męskiej
- rzeczowniki ludzkie płci żeńskiej
- stały rzeczownik
- gatunek (rodzaj)
- imię (nazwa)
- końcówka cechowa
- liczbowanie
- liczebnik
- odrzeczownikowy
- omównik
- pierwotnik rzeczownikowy
- przypadkowanie
- rodzaj (gramatyczny)
- rodzajowanie
- wzór drugi podrzędny rzeczowników rodzaju męskiego liczby pojedyńczej
- wzór pierwszy podrzędny rzeczowników rodzaju męskiego liczby pojedyńczej
- zakończenie
- zakończenie złagodzone
- zdrobniałość
- znaczenie zbiorowe
- znaczenie zdrobniałe